prApta karavo hoy (anubhavamAn levo hoy) to andar chaitanyanA pAtALamAn UnDe jA.
vikalpa to chaitanyasamudrathI bahAr chhe, te vikalpamAn Ubho rahIne shodhIsh to AtmA nahIn
maLe. prabho! tane rAgavALo ne bhavavALo ashuddha kahevo te to kalank chhe, sharam chhe, temAn
tArI moTapanI sAchI oLakhAN nathI; are, AtmA gnAnavALo–evA guNabhedanA
vikalpavaDe paN AtmAnI shobhA nathI; AtmAnI shobhA, AtmAnI kharI moTapanI
oLakhAN to anantaguN–paryAyothI abhed evA ekAkAr gnAyakatattvanA anubhavamAn
chhe. Avo anubhav karanAr dharmI jIv vItarAgarasanA pyAlA pIe chhe. Avo anubhav
kare tene samyagdarshan kahevAy, te ja jain kahevAy. ahIn to kahe chhe ke AvI anubhUtimAn
gnAnIne anantArasathI bharapUr evo je chaitanyaras ghoLAy chhe, temAn gnAn–darshan–
chAritranA bhed paN vidyamAn nathI.
chaitanyapAtALamAn UnDo UtaratAn temAn koI vikalpa nathI, ekalo nirvikalpa shAnt
chaitanyaras ja anubhavAy chhe. e chaitanyarasamAn anantAguNanI nirmaLaparyAyano ras
samAI gayo chhe. Avo anubhav karyo tyAre ‘hun AtmA Avo chhun’ em khabar paDI,
gnAyakabhagavAn potAnA shuddhasvarUpe pragaT thayo.
shuddhaAtmAnI vAt sAmbhaLavA Ubho chhe–e rIte ‘nIkaTavartI’ chhe; ane bIjun–andaramAn
bhAvathI paN te shiShya shuddha AtmAnA anubhavanI najIk Avyo chhe mATe ‘nIkaTavartI’ chhe.
tene abhedano hajI anubhav nathI eTale bhedapUrvak abhedano upadesh dye chhe paN te shiShya
pote bhedanA vikalpamAn aTakavA mAngato nathI, te to shuddhAtmAnA ja anubhavano kAmI
chhe, bIjI koI vAtamAn aTakato nathI; ane shrIguru paN bhedathI pAr gnAyakatattva batAve
chhe; tethI shiShya bhedanA vikalpano paN niShedh karIne, te ek abhed gnAyakatattvane
anubhavamAn laI lye chhe. AvA anubhavamAn gnAyakaAtmAnA anantadharmono ras samAI
jAy chhe; temAn guNabhed nathI, ek shuddhagnAyakapaNe ja AtmA prakAshe chhe.