: द्वि. वैशाख: र४९८ आत्मधम : ३ :
४ शुद्धात्मा देखाडनारा संत पोते तेने अनुभवनारा छे. तेओ कहे छे के हुं
मारा शुद्धात्माना अनुभवरूप वैभव शुद्धात्मा देखाडुं छुं ने तमे तमारा
स्वानुभवथी प्रमाण करजो.
प जेने शुद्धात्माना अनुभवनी झंखना छे, ने तेमनुं स्वरूप समजवा माटेनी
धगशथी श्रीगुरु पासे आवीने पूछे छे–तेने आचार्यदेव तेनुं स्वरूप
बतावे छे.–
६ अहो, आत्मानुं स्वरूप समजवानी खरी जिज्ञासा जेने जागी छे एवा
शिष्यने अहीं समजावे छे के हे भव्य! आत्मानुं अंर्ततत्त्व शुद्ध
ज्ञायकभाव छे; ते ज्ञायक भाव शुभाशुभ रागथी पार छे. आवा
आत्माने स्वीकारतां पर्याय पण तेमां वळीने शुद्धात्माने सेवे छे, त्यारे
ते जीवने शुद्धात्मा कहे छे. एकली शब्दोनी धारणाथी ‘शुद्ध–शुद्ध’ कहे
तेनी वात नथी. पण शुद्ध कहेतां द्रव्यना आत्मलाभ उपर जेनी द्रष्टि
गई तेने परनुं तो लक्ष छूटी गयुं ने पोतामां पर्यायना भेदोनुं लक्ष पण
छूटी गयुं. अंतर्मुख थईने आवो अनुभव जेणे कर्यो तेने ‘शुद्ध’ कहे छे.
७ अहा, आवा शुद्धतत्त्वनुं स्वरूप जे प्रेमथी सांभळे छे ते अल्पकाळमां
जरूर मोक्षने पामे छे. जीवोए अनादिसंसारमां शुद्धात्माथी विरुद्ध राग–
द्धेष–मोहनी वात अनंतवार सांभळी छे.
८ प्रश्न:– घणा जीवो तो एवा छे के जेमने हजी सुधी कान ज मळ्या नथी, तो
तेमणे रागादिनी वात कई रीते सांभळी?
उत्तर:– शब्दो भले काने न पड्या, पण तेना श्रवणनुं कार्य जे रागादिनो
अनुभव, ते कार्य तेओ करी ज रह्या छे, चैतन्यने भूलीने रागनो ज
अनुभव तेओ करी रह्या छे, माटे तेओ रागादिनी ज कथा सांभळनारा
छे. अने शुद्धात्मानी कथानुं श्रवण जीवे पूर्वे कदी सांभळ्युं नथी.
९ प्रश्न:– अनंतवार भगवानना समवसरणमां जईने आत्मानी वात
सांभळी छतां, कदी नथी सांभळी–एम केम कह्युं?
उत्तर:– केमके शुद्धात्मानी सन्मुख थईने तेनो अनुभव कदी न कर्यो, माटे तेणे
खरेखर शुद्धात्मानी वात नथी सांभळी. सांभळ्युं तो त्यारे कहेवाय के
तेवो अनुभव करे. जेनो प्रेम कर्यो, जेनो अनुभव कर्यो तेनुं ज श्रवण
कर्युं कहेवाय.