સિદ્ધના લક્ષે અપૂર્વ મંગળ સહિત સાધક થઈને
અપૂર્વભાવે સમયસારની શરૂઆત
સમયસારની પહેલી ગાથામાં સર્વે સિદ્ધભગવંતોને વંદન કરીને
શરૂઆત કરી છે, તેની ટીકામાં સૌથી પહેલાંં મંગળસૂચક ‘अथ’ શબ્દ છે.
‘अथ’ એટલે કે હવે; અત્યાર સુધી જે વીત્યું તે રીતે નહિ પણ હવે નવી
અપૂર્વ શરૂઆત થાય છે; સાધકભાવ નવો પ્રગટીને અપૂર્વભાવે સિદ્ધપણું
આત્માના સ્થાપીને આ સમયસાર શરૂ થાય છે. સાધકભાવ સહિત આ સમયસાર
સંભળાવીએ છીએ, ને તું પણ તરત જ જેવો કહીએ તેવો અનુભવ કરીને, સાધક
થઈને અપૂર્વભાવે આ સમયસાર સાંભળજે. બીજું બધું ભૂલી જા....ને જ્ઞાનમાં
એકાગ્ર થઈને સિદ્ધોની ભાવસ્તુતિપૂર્વક આ સમયસારને સાંભળ. સમયસારના
સાંભળનારનો મોહ નાશ ન થાય એમ બને નહિ. અહો, હું હવે સાધક થયો છું, હું
જ પોતે સાધ્ય ને હું પોતે સાધક–એમ અંતરમાં પર્યાયને એકાગ્ર કરીને
સમયસારમાં કહેલા શુદ્ધાત્માને અનુભવમાં લેજે. અહો, આ તો અનંતા સિદ્ધોને
આંગણે બોલાવવા છે–તેમાં વિકલ્પનો અંશ પાલવે નહિ. વિકલ્પથી જુદો પડીને,
જ્ઞાનને અંતરમાં વાળીને શુદ્ધઆત્માને લક્ષમાં લઈને સાધક થયો ત્યાં તેની
જ્ઞાનદશામાં અનંતાસિદ્ધોનો સ્વીકાર થયો. અનંતકાળમાં પૂર્વે નહોતો થયો એવો
અપૂર્વ સાધકભાવ હવે શરૂ થયો.–આવા ભાવો એક ‘अथ’ શબ્દમાં ભર્યા છે.
સમયસારમાં તો હીરા ભર્યા છે, પોતાને અંદર ભાન થાય ત્યારે એની કિંમત થાય
તેવું છે.
સમયસારની સત્તરમી વખત શરૂ થયેલા પ્રવચનો, શ્રોતાઓ એવા અપૂર્વ
ભાવે સાંભળે છે કે જાણે પહેલી જ વાર સાંભળતા હોઈએ! ગુરુદેવ પણ આ
વખતે ખૂબખૂબ ખીલે છે. અહા! રાગથી જુદી પડેલી મારા જ્ઞાનપર્યાયમાં એટલી
મોકળાશ છે કે અનંતા સિદ્ધોને એકસાથે તેમાં હું બિરાજમાન કરું છું. હું નાનો
નથી. અરે, મારી એક પર્યાયમાં અંનતા સિદ્ધોને સમાડું એવો મોટો ચિદાનંદ હું છું.
–અમારું ચૈતન્યઘર એવું સરસ મોટું છે કે જેમાં સિદ્ધ ભગવાન જેવા મોટા મહેમાન
પધારે.–આમ પોતાના સ્વભાવની પ્રતીતપૂર્વક ધર્મીજીવ સમયસાર સાંભળે છે;
અને બીજા શ્રોતાઓ પણ સમયસારના ભાવોનું ઘોલન કરતાં કરતાં આવો
સાધકભાવ જરૂર પ્રગટ કરે છે.–આવી સંધિપૂર્વક આ સમયસારની કથની છે.
સ્વસંવેદનજ્ઞાનની ધારાપૂર્વક આ સમયસાર રચાય છે, તે તું પણ એવા જ ભાવથી
સાંભળજે.