:૩૮: આત્મધર્મ : અષાઢ: ૨૪૯૮
નમો કુંભકર્ણ–દેવાય!
જી હા! અમે કુંભકર્ણને નમસ્કાર ક્યં.
શું તમને આશ્ચર્ય થયું?–તો સાંભળો:– રાવણનો ભાઈ કુંભકર્ણ એ કાંઈ છ માસ સુધી
ઊંઘતો ન હતો, એને જગાડવા છાતી પર હાથી ચલાવવા પડતા ન હતા; જાગીને એ પાડા ખાઈ
જતો ન હતો. અરે, એ તો વીતરાગ મોક્ષમાર્ગના ઉપાસક એક અહિંસક મહાત્મા હતા, ને તે જ
ભવે મુનિ થઈ, કેવળજ્ઞાન પામી, બડવાની–ચૂલગિરિ પરથી મોક્ષ પામ્યા છે. આપણે એમને
સિદ્ધભગવાન તરીકે પૂજીએ છીએ......તેથી જ અમે લખ્યું કે ‘નમો કુંભકર્ણ–દેવાય.’
બોલો કુંભકર્ણ ભગવાન કી જે.
રાત્રે પણ પ્રકાશ–
નેમનાથ પ્રભુના જમાનાની વાત છે.
એક વખત એવું બન્યું કે સૂર્યાસ્ત થતાં આખા સૌરાષ્ટ્રમાં રાત પડી પણ એક ઠેકાણે રાત
ન પડી; ત્યાં તો પ્રકાશ જ રહ્યો! તો એમ કેમ બન્યું? તે શોધી કાઢો. જવાબ આવતા અંકમાં
વાંચો.
એક વૃક્ષ–
એક ‘વૃક્ષ’ છે.....સુંદર ફળ પણ આપે છે, છતાં તે વનસ્પતિકાય નથી, તેમજ દેવ–
અધિષ્ઠિત પણ નથી... તો એ વૃક્ષ કયું?
રત્નત્રયરૂપી વૃક્ષ છે તે મોક્ષરૂપી સુંદર ફળ આપનારું છે એ તો ખરૂં. પણ અહીં જે વૃક્ષનું
પૂછયું છે તે એવું છે કે અજ્ઞાની જીવોને પણ ફળ આપે છે. તમે પણ એનાં ફળ ઘણીવાર ચાખી
લીધાં હશે!
“આત્મભાવના” ભેટપુસ્તક પૃ: ૩પ૮ માં લાઈન ૬–૭ માં ભૂલ છે, તે નીચે મુજબ
સુધારીને વાંચવું–“જ્ઞાની–વિવેકી–અંતરાત્મા તો શરીર અને ઈંદ્રિયોથી પાર અતીન્દ્રિય
ચૈતન્યસ્વરૂપ આત્માની ભાવનામાં એકાગ્ર થઈને પરમપદને પામે છે; (પ્રીન્ટીંગની આ ભૂલ
પ્રત્યે ધ્યાન ખેંચવા બદલ ગોરેગાંવના મનસુખભાઈ તથા હેંમત ગાંધીનો આભાર.)