: શ્રાવણ : ૨૪૯૮ : આત્મધર્મ : ૨૧ :
શ્રાવણ આવ્યો.સમકિત આવ્યું
સમ્યકત્વને શ્રાવણની ઉપમા આપીને, એક સાધક પોતાની
અંર્તપરિણતિનું કેવું સુંદર વર્ણન કરે છે તે અહીં કવિ શ્રી
ધાનતરાયજીના નીચેના કાવ્યમાં જોવા મળશે. શ્રાવણમાસ નુતન
વર્ષાવડે પુથ્વીને અમીસીંચન કરીને નવપલ્લવિત કરે છે તેમ
સમ્યકત્વદશારૂપી શ્રાવણમાસ આવતાં અસંખ્યપ્રદેશી ચૈતન્યપૃથ્વી
ધર્મના આનંદમય અંકુરો વડે કેવી મજાની નવપલ્લવિત થાય છે! તે
અહીં બતાવ્યું છે. શ્રાવણમાસમાં સમકિત–શ્રાવણનું આ ભાવવાહી
કાવ્ય સૌને ગમશે. (સં.)
અબ મેરે સમક્તિ શ્રવણ આયો....આજ મેરે આનંદરસ વરસાયો... અબ૦
બીતી કુરીતિ મિથ્યામતિ ગ્રીષ્મ, પાવસ સહજ સુહાયો.... અબ મેરે૦
અનુભવ–દામિની દમકન લાગી, સુરતિ ઘટા ઘન છાયો.... અબ મેરે૦
બોલે વિમલ વિવેક પપીહા, સુમતિ સુહાગિન ભાયો.... અબ મેરે૦
ગુરુધુનિ ગરજ સુનત સુખ ઉપજે મોર સુમન વિકસાયો.... અબ મેરે૦
સાધકભાવ–અંકૂર ઊઠે બહુ જિત–તિત હરષ છવાયો.... અબ મેરે૦
ભૂલ–ધૂલ કહીં મૂલ ન સૂઝત, સમરસ જલ ઝર લાયો.... અબ મેરે૦
ભૂધર કયોં નીકસે અબ બાહિર, નિજનીરચૂ ઘર પાયો.... અબ મેરે૦
સાધકને સમ્યક્ત્વ થતાં આત્માના અનુભવમાં અતીન્દ્રિય–આનંદમય ચૈતન્યરસ
વરસ્યો, અસંખ્ય પ્રદેશમાં વીજળીક ઝબકારા જેવા પ્રકાશથી ભેદજ્ઞાન ઝળકી ઊઠયું;–તેને
શ્રાવણમાસની ઉપમા આપીને, પોતાની પરિણતિની અપૂર્વતાનું વર્ણન કરતાં સાધક કહે
છે કે–
અહા! હવે તો મારે સમ્યક્ત્વરૂપી શ્રાવણમાસ આવ્યો.....આત્મામાં આનંદરસની
વૃષ્ટિરૂપ ચોમાસું આવ્યું. અનાદિકાળથી મિથ્યાત્વરૂપી ગ્રીષ્મઋતુના આતાપથી મારો
આત્મા સંતપ્ત હતો, હવે સમ્યકત્વરૂપી શ્રાવણ આવતાં આનંદ સહજ