pratyakShathI men anubhavyun. mArun parameshvarapaNun mArAmAn ja chhe. jem koI mUThImAn ja rahelA
sonAne bhUlIne bahAramAn shodhe tethI dukhI thAy, ne jyAn yAd karIne potAnI ja mUThImAn
rahelun sonun dekhe ke A rahyun sonun! – tyAn tarat te prakAranun dukh chhUTI jAy; tem rAgAdi
parabhAvonI pakkaDane lIdhe jIv pote potAnun parameshvarapaNun bhUlI gayo hato, tethI dukhI
hato, paN shrIgurunA upadeshathI sAvadhAn thaIne andar joyun ke ahA! parameshvarapaNun to
mArAmAn ja chhe! – tyAn anantA guNanA param–ershchayathI bharelA parameshvararUpe potAne
anubhavatAn mahA param Anand thAyachhe.–AvI anubhUti pragaTavAnun A varNan chhe. shiShya
nishank kahe chhe ke AvI anubhUti mane thaI chhe. are bhAI! AvA AtmAnA anubhav
vagar chaurAshInA anant avatAr ten karyAn; svarganA ne narakanA anantA avatAr ten karyAn.
paN tArI chaitanyavastu kevI chhe tene ten na dekhI.
anubhUti thaI, mahA atIndriyaAnand thayo. anantA guNono ras ek sAthe abhed
anubhUtimAn pragaTyo.
thayun ke aho, A badhun jaNAy chhe temAn jANavAnI sattArUpe je sadAy anubhavavAy chhe.
AvI chaitanyasattArUpe svasamvedanathI pote potAne jANyo tyAn mohano nAsh thayo.
AtmasvarUpanA yathArtha gnAnapUrvak shraddhA ane anubhav thayA chhe; te traNe rAgathI bhinna chhe.
AtmAne jANavo eTale tenI sanmukh thaIne anubhavavo, te ja jANyun kahevAy. A rIte
AtmAne jANavo–shraddhavo ne anubhavavo te mokShamArga chhe. shiShya kahe chhe ke Avo
anubhav karIne
chhu; mArI paryAy AvA AtmAnA anubhavarUp pariNamI rahI chhe.