: ४८ : आत्मधर्म : आसो: २४९८
परमात्मतत्त्व वीतरागी संतोना हृदयमां प्रगट्युं, तेमांथी नीकळेली आ
वाणी (समयसार–नियमसार वगेरे) छे, ते परमगाम छे. ते
परमागम एम प्रकाशे छे के अहो! आनंदना दरियामां मग्न आ सहज
परमात्मतत्त्व छे ते संतोना ज्ञानमां जयवंतपणे वर्ती रह्युं छे. अहा,
आवुं आनंदमय तत्त्व छे, ते विषयसुखोमां लीन जीवोने महा दुर्लभ
छे....बाह्यद्रष्टि वडे ते प्राप्त थाय तेवुं नथी; विषयोथी पार अतीन्द्रिय
आनंदमय तत्त्व छे ते तो अंर्तद्रष्टि वडे ज्ञानीओने ज सुलभ छे.
ज्ञानीना ज्ञानमां आ चैतन्यतत्त्व कोतराई गयुं छे. ज्ञानीना हदयमां
पोतानी पर्यायमां जयवंत पणे प्रगट्युं ते अपूर्व मंगळ छे.
प्रवचन पछी गुरुदेवे मंगल हस्तमां चांदीनुं टांकणुं लईने
वंदित्तु सव्वसिद्धे नो पहेलो मंगलअक्षर कोतर्यो त्यारे एवा जोरदार
हर्षनादथी स्वाध्यायमंदिर गाजी ऊठयुं के कुंदकुंदप्रभुए पण ते सांभळ्या
हशे....गुरुदेवना रोमरोममां परमागम प्रत्येनी भक्ति–उर्मिओ
ऊछळती हती. आ प्रसंगे पू. बेनश्री चंपाबेनना मंगल हस्ते पण
कोतरवानुं मुहुर्त थयुं हतुं. (भाईश्री चंद्रकांत हरिलाल दोशी चांदीना
हथोडी–टांकणुं करावी गया हता....ने गुंरुदेवना सुहस्ते ज्यारे आ
मंगलप्रसंग थाय ते वखते पोताना तरफथी रूा. पांचहजार एक
आपवानुं जाहेर करी गया हता. आ प्रसंगनी खुशालीमां मुमुक्षुओ
तरफथी बीजी पण अनेक रकमो उत्साहथी जाहेर करवामां आवी हती.)
आजनो प्रसंग आनंदनो प्रसंग हतो.....परमागमनो परमहिमा
सर्वत्र प्रसिद्ध थई रह्यो हतो. गुरुदेवद्धारा आवा वीतरागी
परमागमनी प्राप्तिथी मुमुक्षुओ पोताने धन्य मानता हता. अहा,
आपणा कोई सातिशय परम महाभाग्ये प्राप्त थयेल समयसारादि
परमआगम, तेनुं हार्द खोलीखोलीने गुरुदेवे आपणने शुद्धात्मा
देखाडयो छे, तो परमागमोने आरसमां कोतरवाना आ मंगलप्रसंगे,
आपणे पण हदयना पवित्र आरसमां ए परमागमना हार्दरूप शुद्ध
आत्माने टंकोत्कीर्ण करीए.....ने परमागमना फळरूप महा आनंदमय
मोक्षधामने पामीए....एवा श्रीगुरुओनां आर्शीवाद छे. समयसारमां
अंतमंगळमां आशीर्वाद आपतां प्रभुजी पोते कहे छे के–
आ समयप्राभृत पठन करीने, अर्थ–तत्त्वथी जाणीने,
ठरशे अरथमां आत्मा जे सौख्य, उत्तम ते थशे.