temA bIjA koI parabhAvano pravesh nahi;–AvA ekatvabhAvanAmAn rAgAdi parabhAvano
abhAv chhe, karmano abhAv chhe, sharIrano abhAv chhe, eTale sansArano abhAv chhe. ahA!
AvA ekatvasvarUpane pAmIne temAn je sthit rahe chhe, teno avatAr dhanya chhe! eNe
sansAranI jelanAn bandhan toDI nAnkhyA, ne chaitanyanA mahAn Anandane potAmAn
anubhavyo.–mokShanagarImAn teno pravesh thayo....chAragati karatAn juAdI evI navI gati
teNe prApta karI.....ahA, siddhagatinA mahimAnI shI vAt! e to anupam chhe; janma–
maraN vagaranI dhurav chhe. AvI apUrva siddhagati antaramAn ekatvasvabhAvanI bhAvanAvaDe
pamAy chhe.
parabhAvathI khAlI chhe. tIrthankar paramAtmA sImangharabhagavAn samavasaraN–sabhAmAn Indro
ane gaNagharonI hAjarImAn AvA ekatvasvabhAvanI vAt sambhaLAve chhe; te ekatvasvabhAv
sAmbhaLatAn Indra tenA achitya mahimA pAse Indrapadane paN sAv tUchchha gaNe chhe, ne Av
ekatvasvabhAvane param bhaktithI AdarIne te paN ekAvatArI thAy chhe.
sAmbhaLyun chhe ne svasamvedanathI jAte pratyakSha anubhavyun chhe, te svarUp hun tane dekhADun chhun, to
tun paN tarat ja svAnubhavavaDe tArA svarUpane pratyakSha karaje. bIje kyAy aTakIsh nahIn,
tarat kaandar UtarIne tArA ekatvasvarUpanA achintya apAr vaibhavane prApta karI leje.
shAshvatapaNe gnAnadarshanalakShaNamAn rahelo chhe,–tenA gnAnadarshanalakShaNamAn rAganI–karmanI ke
sharIranI koI upAdhi nathI, traNekAL te nirUpAdhi chhe; traNekALe nirAvaraN evA
gnAnadarshanasvabhAvathI lakShit AtmA chhe.–te ek ja hun chhun–em antarmukh paryAyavaDe
dharmIjIv potAnA ekatvasvabhAvanI bhAvanArUpe pariNamyA chhe. aho! AvA bhAvanA te
samyagdarshananI rIt chhe, AvI bhAvanAmAn atIndriyasukh chhe, ne AvI bhAvanA te
bhavanA nAshanun kAraN chhe, te ja mokShapurIno panth chhe. jeNe AvI bhAvanA bhAvI teNe
sAdi–anantakAL Anandamay svagharamAn vAstu karyun.