भावोने अनुभूतिमां प्रवेशवा न देवा–एनुं नाम आराधना छे. आ
आराधनामां परभावोथी भिन्न पोताना साचा स्वरूपने ओळखीने जीवे
तेनुं ज सेवन करवानुं छे. आत्मानी ओळखाणरूप सम्यग्दर्शन ते प्रथम
आराधना छे.
ईंद्रियज्ञाननो ते विषय नथी. एनुं स्वरूप विचारतां अतीन्द्रिय आत्मा लक्षमां
आवी जाय छे. एकक्षेत्रनी अपेक्षाए भले स्पर्श कहेवाय, बाकी तो आत्मप्रदेशो
अस्पर्शी छे. वळी ते एकप्रदेशीपणानो काळ पण मात्र एक–बे के त्रण समयो
ज छे, ने तेथी छद्मस्थज्ञाननो विषय ते थई शके नहि. असंख्य समयथी ओछा
काळनी वस्तुने छद्मस्थनो उपयोग पकडी शकतो नथी.
उत्तर :– ना; कोईपण जैन कदी मांसाहारी होई शके नहि, मांसाहार होय त्यां जैनपणुं
तरत मांसाहार छोडीने समाधिमरण करे छे अथवा तो निर्दोष खोराक खाईने
जीवे छे. मांसाहारनुं जेमां प्रतिपादन होय ते शास्त्र नथी, ते तो कुशास्त्र छे.
भगवानना पूर्वभवनो एक प्रसंग आवे छे, ते कोईवार कहेशुं.