આનાથી બન તું તૃપ્ત, તુજને સુખ અહો! ઉત્તમ થશે.
નથી. આમ જ્ઞાન સ્વરૂપ નક્ક્ી કરીને તેમાં જ તું રતિ કર. મારું વહાલામાં વહાલું
આ જ્ઞાનપદ છે, બીજા કોઈ રાગાદિ ભાવો તે મારું સાચું સ્વરૂપ નથી, તે મારા
સ્વરૂપથી બહાર છે;–આમ અંતર્મુખ થઈને પોતાના જ્ઞાનસ્વરૂપના વેદનમાં તને
શાંતિ થશે, તને આનંદ થશે; તારું જ્ઞાનસ્વરૂપ જ શાંતિ અને આનંદસ્વરૂપ છે એમ
તને અનુભવાશે.
સંતુષ્ટ થા. અહા, પરભાવોથી ભિન્ન જ્ઞાનનો સ્વાદ લેતાં તને કોઈ એવો અપૂર્વ
સંતોષ થશે.... કે વાહ! મારું સ્વરૂપ સ્વયમેય કલ્યાણરૂપ છે, તે મારામાં જ મને
અનુભવાય છે. જગતના બાહ્ય ઈંદ્રિયવિષયો કે હર્ષ–શોકના ભાવોનું વેદન જીવને
કદી સંતોષ આપી શકે નહીં. પોતાનું શાંત–અનાકુળ ચૈતન્યસ્વરૂપ પોતે કલ્યાણ છે,
ને તેના વેદનથી અપૂર્વ કલ્યાણની પ્રાપ્તિથી જીવને પરમ સંતોષ થાય છે માટે
જ્ઞાનના વેદનથી જ તું સદા સંતોષ પામ. જ્ઞાનમાં કોઈ અકલ્યાણ નથી, ઉપદ્રવ
નથી, દુઃખ નથી, અતૃપ્તિ નથી, જ્ઞાન તો સ્વયમેવ અપર્વ શાંતિના વેદન સહિત છે,
તે પોતે કલ્યાણ છે, તે પોતે સુખ છે, તે પોતે પોતાથી તૃપ્ત છે. આવા અનંત
નિજભાવોથી ભરેલું ગંભીર જ્ઞાન છે તે જ આત્માનું નિજપદ છે. અરે જીવ! આ
ભવદુઃખથી છૂટવા ને પરમ આનંદ પામવા માટે તું અંતરમાં તારા પરમતત્ત્વનો
અભ્યાસ કર, તેમાં ઊંડો ઊતરીને તેનો અનુભવ કર.