ફોન નં. ૩૪ “આત્મધર્મ” Regd. No. G. 182
દશ મિત્રો ભેગા થઈને ચર્ચા કરતા હતા કે આપણા જીવનનું ધ્યેય શું છે?
એક મિત્ર કહ્યું: અત્યારે બી. એ ભણું છું ને ખૂબખૂબ ભણીને અમેરિકા જવાનું ધ્યેય છે.
બીજા મિત્રે કહ્યું: આપણે તો પરદેશ જવા કરતાં ભારતમાં જ રહીને સ્વદેશની સેવા
કરવાનું ધ્યેય છે.
ત્રીજો મિત્રે કહ્યું:અત્યારે રક્ષાનો મોટો પ્રશ્ન છે તેથી આપણે તો લશ્કરમાં સેવા આપીને,
દુશ્મનદેશોને બતાવી આપવું છે કે ભારતના યુવાનો કેવા બહાદૂર છે!!
ચોથો મિત્ર: આપણે તો વેપારમાં ઝંપલાવીને એક કરોડ રૂા. ભેગા કરવાનું ધ્યેય છે.
પાંચમાં મિત્ર કહે: આપણે ધન ભેગું કરવાની કે પરદેશની અભિલાષા નથી, પણ
આપણને મળેલું ભણતર બીજા બાળકોને શીખડાવવું તે ધ્યેય છે.
છઠ્ઠો મિત્ર કહે: આપણને તો પરભવની ચિન્તા છે, એટલે સારાં સારાં કામો કરીને
બીજા ભવે સ્વર્ગમાં જઈએ એવું ધ્યેય છે.
સાતમો મિત્ર કહે: પરભવની કોને ખબર છે! પરભવની ચિન્તા કરી કરીને દૂબળા થવા
કરતાં આપણે તો અત્યારે મોજમજાથી જીવવું ને જીંદગીમાં આનંદ
ભોગવવો એ ધ્યેય છે.
આઠમો મિત્ર: આપણે તો બસ, ખાધેપીધે સુખી રહીએ ને થઈ શકે એટલી સાધુ
સંતોની સેવા કરીએ–એ સિવાય જીવનમાં બીજું શું જોઈએ?
નવમો મિત્ર: દુનિયાના જીવો અત્યારે બહુ દુઃખી છે, તે દુઃખી જીવોની સેવામાં જીવન
હોમી દેવું – એવું આપણું ધ્યેય છે.
દશમો મિત્ર: મને તો જીવનમાં એક જ ભાવના છે કે મારા આત્માને પ્રાપ્ત કરું!
આત્માની શુદ્ધતા પ્રાપ્ત કરીને સાચી શાંતિ પામું ને આ ભવદુઃખોથી છૂટું –
એ જ મારા જીવનનું ધ્યેય છે.
દસમા મિત્રની ઉત્તમ વાત બધા મિત્રોએ ઉત્સાહથી સ્વીકારી લીધી. બંધુઓ,
સત્સમાગમ અને જૈનધર્મનો આવો ઉત્તમ યોગ પામીને આત્મા પોતાની શાંતિને
અનુભવે ને મોક્ષને સાધે એ જ જીવનનું સાચું ધ્યેય છે.
પ્રકાશક : (સૌરાષ્ટ્ર) પ્રત : ૩૨પ૦
મુદ્રક : મગનલાલ જૈન, અજિત મુદ્રણાલય: સોનગઢ (સૌરાષ્ટ્ર) : અષાઢ [૩૫૪]