: चैत्र : २४९९ आत्मधर्म : १३ :
* श्री गुरु कहे छे के आत्माना अनुभवनो अवसर छे. *
रागथी जुदा पडेलो ज्ञानवडे आत्मानो अनुभव थाय छे. भिन्न लक्षण जाणीने
भेदज्ञान वडे आवो अनुभव करवो ते संवरधर्म छे.
रागवडे शुद्धआत्मा अनुभवमां नथी आवतो, रागथी जुदा ज्ञानवडे एटले के
भेदज्ञानवडे शुद्धआत्मा अनुभवमां आवे छे.
रागनी धाराथी जुदी एवी पवित्र ज्ञानधारावडे जे अछिन्नपणे आत्माने
अनुभव छे ते शुद्धआत्माने प्राप्त करे छे एटले के शुद्ध – आनंदमय दशा तेने प्रगटे छे.
शुद्धआत्मामां रागादि भावो नथी, एटले शुद्धआत्माना अनुभवमां रागादि
भावो प्रगटता नथी.
शुद्धआत्मा ज्ञान–आनंदथी भरेलो छे, एटले शुद्धआत्माना अनुभवमां ज्ञान
आनंदना भावो ज प्रगटे छे.
ज्यां ज्ञानस्वरूप आत्मानो अनुभव कर्यो त्यां अज्ञाननी अनादिनी संतति तूटी
रागथी ज्ञान जुदुं पडी गयुं, एटले मिथ्यात्वनी धारा (जे अनादिनी अछिन्न हती ते)
छिन्न थई गई, अने रागथी जुदी एवी अपूर्व ज्ञानधारा प्रगटी; ते अछिन्नधाराए
शुद्धआत्माने अनुभवती थकी केवळज्ञान लेशे.
जेम पर्वत उपर वीजळी पडीने बे कटका थया ते पाछा संधाय नहीं; तेम शुद्ध
आत्माना निर्विकल्प अनुभवरूपी वीजळी पडीने राग ज्ञानथी एकता तूटी बे कटका
थया, ते फरीने एक थाय नहीं. राग अने ज्ञाननुं भेदज्ञान थयुं तेने राग साथे
एकताबुद्धि थाय नहीं. आवा भेदज्ञाननी अच्छिन्नधारावडे केवळज्ञान थाय छे.
भेदज्ञान वगर रागनो ज अनुभव करी करीने जीव दुःखी थयो छे. भेदज्ञानवडे
रागथी भिन्न ज्ञाननो अनुभव करतां ज जीव आनंदित थाय छे. तेथी कह्युं के–‘आत्मा
उपयोगस्वरूप ज रह्यो छे, रागरूप थई गयो नथी’–आवुं भेदज्ञान करीने हे सत्पुरुषो!
तमे प्रसन्न थाओ... आनंदित थाओ. भेदज्ञान थतावेंत आनंद सहित आत्मानो
अनुभव थाय छे. आवो अनुभव ते मोक्षनुं कारण छे.
हे जीव! प्रज्ञाछीणीवडे एकवार रागने मारी नांख ने ज्ञानने जीवतुं कर. राग