shAntinA shItaL phUvArA UchhaLe chhe, te shAntinI dhArA viShay–kaShAyanA agnine bujhAvI de
chhe. samyaggnAn vinA bIjA koI upAye jIvane viShay–kaShAy maTe nahi ne sukh–shAnti
have A ‘shrAvaN mAs Avyo chhe. ’
brAhmaNo yagnamAn pashuvadh karI rahyA hatA; nArade temanI sAthe
jhagaDo karIne temane pashuvadh karatA rokyA. te badhAe bhegA
thaIne nAradane mAryA ne pakaDyA. A samAchAr jANIne
rAvaNane ghaNo krodh thayo ke are, A shun? mArA rAjyamAn
jIvaghAt kare chhe? – teNe hinsak jIvone shikShA karI ne nAradane
namaskAr karIne kahevA lAgyo ke he lankesh! mane kShamA karo.
agnAnIonA mithyA upadeshathI hun hinsAmArgamAn pravartyo hato,
temAnthI uddhAr karIne tame mane ahinsAmay dharmamAn joDyo chhe.
.... rAjyanI madadathI lAkho pashuhinsAnA jAher kArakhAnA
sthapAy chhe! re kAL!
nA; tyAn evA tiryanchajIvo hotAn nathI; narakamAn je sinh
ke te nArakIoe athavA paramAdhAmI devoe karelI vikriyA chhe.
panchendriyatiryancho ke vikalendriyajIvo tyAn hotA nathI.