કેવળજ્ઞાનરૂપ આનંદપ્રભાત ખીલે છે. આ પ્રભાત અપૂર્વ છે; ‘સોના સમો રે સૂરજ
ઊગ્યો’ એમ લોકો મંગળપ્રસંગે કહે છે, અહીં તો આત્મામાં આનંદથી ઝગમગતો
સમ્યક્ત્વસૂર્ય ઊગ્યો તે સાચું સુપ્રભાત છે. સૂરજ તો સવારે ઊગીને સાંજે આથમી જાય
છે, પણ આ ચૈતન્યસૂર્ય ઊગ્યો તે કદી અસ્ત થાય નહિ. અખંડ ચૈતન્યતત્ત્વમાં જે
નિધાન ભર્યા છે તેમાંથી પ્રગટેલી અનંત જ્ઞાન–દર્શન–આનંદ–વીર્યરૂપ અવસ્થા કદી
અસ્ત થતી નથી.
ઉઠ્યું ને ઝરમર–ઝરમર આનંદ વરસવા લાગ્યો. અહા, આવા આત્માનો પ્રેમ કરવો ને
પર્યાયમાં તેને પ્રગટ કરવો તે સંતોની અપૂર્વ બોણી (પ્રસાદી) છે.
ચૈતન્યસ્વાદ છે.
કાંઈ આનંદનું સુપ્રભાત તારા આત્મામાં ખીલ્યું નહિ, તારા અજ્ઞાનઅંધારા મટ્યા નહિ,
ને તારા જ્ઞાનપલક ઊઘડ્યા નહિ. રાગથી પાર ચિદાનંદપિંડ આત્માને અંદરના
અતીન્દ્રિય સ્વસંવેદનજ્ઞાનથી પ્રતીતમાં લેતાં આત્મામાં જ્ઞાનદીવડા પ્રગટ્યા, તેના ઘરે
દીવાળી આવી; તેને અપૂર્વ સુપ્રભાત ઊગ્યું, અનાદિના અજ્ઞાનઅંધારા ટળ્યા ને જ્ઞાન–
દર્શનરૂપી આંખના પલક ઊઘડ્યા; સુખે–સુખે તે હવે સિદ્ધપદને સાધશે. આત્મામાં
અપૂર્વ વર્ષ બેઠું તે હવે સદા સુખમય રહેશે. અહો, આવો માર્ગ બતાવીને સંતોએ મોટો
ઉપકાર કર્યો છે.
આત્મા જ્ઞાન–આનંદમય છે, આવો આત્મા જ મારે જોઈએ છીએ, આત્મા સિવાય બીજું
કાંઈ મારે જોઈતું નથી.–આવી અંતર્મુખ દશા કરતાં પર્યાય અંતરમાં વળી જાય છે એટલે
સમ્યક્ત્વાદિ ઝગઝગતી ચૈતન્યદશારૂપે આત્મા ખીલી જાય છે, તે મંગલ સુપ્રભાત છે.
ચૈતન્યના આનંદના અનંત અંકુરા તેને પ્રગટ્યા; આનંદનાં અનંત