जुदी वस्तु नथी.–आवी अनुभूति करवी ते परमागमनुं फरमान छे.
भेदज्ञान वडे रागथी भिन्न, ईन्द्रियोथी भिन्न, अतीन्द्रिय चैतन्यवस्तुनी अनुभूतिरूप
जीवन ते ज आत्मानुं साचुं जीवन छे, ते साचो आत्मा छे; तेमां जन्म–मरणना दुःखनो
अभाव छे; ते चैतन्यजीवन आनंदथी भरेलुं छे. भाई, जैन थईने तुं एक वार आवुं
वीतरागी जीवन जीवतां शीख. तने महा आनंद थशे. वीतरागी संतो अने अरिहंतो–
सिद्धो आवुं वीतराग–चैतन्यजीवन जीवे छे, ते ज साचुं जीवन छे.–
कोई साधननी (धननी के अन्ननी) जरूर पडती नथी. ते जीवन चैतन्यप्राणथी जीवाय
छे; ते ज आनंदमय सत्य जीवन छे. ते ज प्रभु महावीरनो संदेश छे. आवुं अतीन्द्रिय
आनंदमय चैतन्यजीवन अमे जीवीए छीए–अने तमे पण एवुं आनंदमय
चैतन्यजीवन जीवो–एम सिद्धप्रभुना समाचार छे.
आवो मोक्षमार्ग शुद्धात्माना आश्रये अत्यारे आ भरतक्षेत्रे पंचमकाळमां पण थई शके
छे. आत्माथी ‘न थई शके’ एवुं भगवानना शासनमां छे ज नहि. हकार लावीने करे
तो अत्यारे पण मोक्षमार्ग थाय छे. अनेक जीवो आत्मानो अनुभव करीने मोक्षमार्गने
पामेला अत्यारे पण विद्यमान छे. माटे तुं पण तारा आत्माने उत्साहथी मोक्षमार्ग–
पर्यायमां जोड. ए वीरनो मार्ग छे. शूरवीर थईने तुं वीरना मार्गमां आवी जा. तने
अपूर्व आनंदजीवन प्राप्त थशे.