pravesh nathI. paragneyone jANatAn paN tun potAne gnAnarUpe ja dekh; gneyarUpe na dekh. tArI
gnAnasattA svatantra jIvant chhe; tene badale tene gneyarUpe mAnIne tun tArI svAdhIn
gnAnasattAno nAsh na kar. gnAnamAn jaNAtAn paragneyo te hun–em anubhavanAr agnAnIne
gneyathI bhinna evA gnAnarUpe potAnun astitva vedanamAn Avatun nathI eTale tenI
mithyAshraddhAmAn Atmatattva nAsh pAme chhe. paN anekAntanun svarUp tene sAchA svarUpe
prakAshIne jIvant rAkhe chhe. aho, anekAnta to AtmAnun jIvan chhe. mokShamArgI jIv
anekAntavaDe AtmAne jANIne mokShane sAdhe chhe. tenun svarUp batAvIne arihantadeve ane
vItarAgasantoe jagat upar param upakAr karyo chhe. anekAntanun sAchun svarUp jANe tene
sva–paranun bhedagnAn thayA vinA rahe nahi; ne bhedagnAn thAy tene mokSha thayA vagar rahe
nahi. A rIte mokShanA mArgamAn anekAnta potAne draDhapaNe sthApit kare chhe.
AtmAnA Anand vagere anant dharmono kAI temAn abhAv nathI, te anant dharmonun
samyakpariNaman to gnAn sAthe ja chhe. shraddhApaNe–AnandapaNe–vItarAgatApaNe gnAn ja
anubhavAy chhe; te koI kAI gnAnathI bhinna nathI. mATe gnAn ja svayamev
anekAntasvarUpe prakAshe chhe.
prasiddhi te AtmAnun sAchun jIvan chhe. ‘gnAn’ mAn dravya–guN–paryAy traNe