એવા અરિહંત પરમાત્મા તે દેવ છે. અને તેમણે કહેલા માર્ગને સાંધતાં વચ્ચે સાધકને
એવા પુણ્ય થઈ જાય છે કે જેના ફળમાં લોકોત્તર ધર્મ–અર્થ–કામ (સ્વર્ગાદિ વૈભવ) પણ
સહેજે મળે છે. જોકે ધર્મીને તેની વાંછા નથી, પણ જૈનમાર્ગનું સેવન કરનારને
અરિહંતદેવની સેવાના રાગથી ચક્રવર્તી વગેરે જેવા ઉત્તમ ધર્મ–અર્થ–કામ હોય છે તેવા
બીજા મતમાં હોતા નથી, તેથી નિમિત્ત તરીકે અરિહંતદેવ તે ધર્મ–અર્થ–કામ તથા
મોક્ષના દેનારા છે–એમ કહ્યું છે. ચક્રવર્તી, તીર્થંકર, ઈન્દ્રપદ વગેરે ઉત્તમ પુણ્યપદવીઓ
અરિહંતના માર્ગમાં જ હોય છે, તે પદવી ધારક જીવો અરિહંતમાર્ગના જ ઉપાસક હોય
છે. કુમતના સેવનમાં એવા ઊંચા પુણ્ય હોતાં નથી.
મળે તેની કાંઈ ધર્મીને વાંછા નથી, છતાં તે હોય છે તેથી તેનું જ્ઞાન કરાવ્યું છે. ખરેખર
તો સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર વીતરાગભાવ અને મોક્ષ તેની પ્રાપ્તિમાં ભગવાન નિમિત્ત
છે, કેમકે ભગવાન પાસે તો તેનો ભંડાર છે, ને તેની જ ઉપાસનાનો ઉપદેશ ભગવાને
કર્યો છે. મોક્ષસુખના કારણરૂપ સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર, દીક્ષાપ્રવજ્યા તે ભગવાન
અરિહંતદેવના જ માર્ગમાં છે, માટે તેઓ જ તેના દાતારદેવ છે. જૈનમાર્ગમાં દેવ–ગુરુ–
ધર્મ કેવા હોય? તે કહે છે:–