: અષાઢ : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૨૩ :
• અધિક શું કહેવું? જગતમાં જેટલા સુખ છે તે બધા સર્વોત્કૃષ્ટપણે સમ્યગ્દ્રષ્ટિને
પ્રાપ્ત થાય છે.
एतत् समयसर्वस्वम् एतत् सिद्धांतजीवितम्।
एतत् मोक्षगतेः बीजं सम्यक्त्वं विद्धि तत्त्वत।।
વિધિપૂર્વક ઉપાસવામાં આવેલું આ સમ્યક્ત્વ તે સમયનું સર્વસ્વ છે–સર્વ
શાસ્ત્રનો તે સાર છે, તે સિદ્ધાંતનું જીવન છે–પ્રાણ છે, અને તે જ મોક્ષગતિનું બીજ છે.
સમ્યક્ત્વ છે તે સાર છે, તે સમયનું સર્વસ્વ છે;
સિદ્ધાંતનું તે જીવન છે ને મોક્ષનું તે બીજ છે.
વિધિ જાણીને બહુમાનથી આરાધજો સમ્યક્ત્વને.
સહુ સુખ એવા પામશો, આશ્ચર્ય થાશે જગતને.
• શુદ્ધ સમ્યક્ત્વના આરાધક ધર્માત્માને મોક્ષસુખ પ્રાપ્ત થાય છે,–ત્યાં સ્વર્ગની શી વાત?
• નિરતિચારસમ્યક્ત્વના ધારકને ત્રણલોકમાં અલભ્ય શું છે?–જગતમાં કાંઈ તેને
અલભ્ય નથી.
• સમ્યગ્દર્શનના પ્રતાપથી મુનિઓને એવું મોક્ષસુખ થાય છે કે જે સ્વયંભૂ છે,–
અસારભૂત એવા ઈંદ્રિયવિષયોથી જે પાર છે, દેહાદિ ભારથી જે રહિત છે,
ઉપમારહિત છે, અત્યંત સાર છે ને સંસારથી પાર છે; રોગ–જન્મ–શંકા–બાધા
તેમાં નથી.
• અહો, આ સમ્યગ્દર્શન સકલ સુખનું નિધાન છે, સ્વર્ગ–મોક્ષનું દ્વાર છે,
નરકગૃહને બંધ કરનારું કમાડ છે, કર્મરૂપી હાથીનો નાશ કરવા માટે સિંહ જેવું
છે, દુરિત વનને છેદનાર કુહાડો છે ને સમસ્ત સુખની ખાણ છે. સમસ્ત પ્રકારના
સંદેહરહિત આવા સમ્યક્ત્વને હે ભવ્ય! તું ભજ!
• વળી હે મિત્ર! કર્મરૂપી પર્વતના ચુરેચૂરા કરવા માટે વજ્રપાત સમાન,
દુઃખદાવાનળને શાંત કરવા માટે ધોધમાર મેઘસમાન, સારભૂત એવા મોક્ષસુખને
દેનાર ને ગુણનું ઘર–એવું આ સમ્યગ્દર્શન છે, તેને મોક્ષને અર્થે તું ભજ!