: अषाढ : २५०० आत्मधर्म : २५ :
आपणा मोक्षमार्गना नेता ने धर्मतीर्थना नायक भगवान श्री
वर्द्धमान जिनेन्द्रदेवना निर्वाणमहोत्सवना आ अढी हजारमा महान वर्षमां
तेमना प्रत्ये पवित्र अंजलिरूप लेखमाळानो आ चोथो लेख छे. (४)
महावीरनो मार्ग
ज्ञान अने रागनी भिन्नताना सूक्ष्म बोधवाळो जीव महावीरप्रभुना वीतरागमार्गने
पामवाने पात्र छे.
एकला ईंद्रियज्ञानवडे के शुभरागवडे महावीरनो मार्ग पामी शकातो नथी.
चैतन्यनी अनुभूति पासे ईंद्रियज्ञान तेमज शुभराग तो स्थूळ छे, तेनामां
चैतन्यतत्त्वने पकडवानी ताकात नथी.
चैतन्यतत्त्वने समजवा माटे ज्ञानने सूक्ष्म (ईंद्रियोथी ने रागथी पर) करवुं जोईए.
सूक्ष्मबुद्धिथी स्व–परने भिन्न ओळखीने, वारंवार अंतरमां स्वतत्त्वनो ऊंडो
परिचय करतां तेनो अपूर्व अनुभव थाय छे.–ने ते ज प्रभु महावीरनो मार्ग छे.
त्रण वत
जुओ, आमां त्रण वात आवी–
१. सूक्ष्मबुद्धिथी स्व–परनुं भेदज्ञान.
२. स्वतत्त्वनो वारंवार परिचय.
३. अनुभव.
• प्रथम तो सर्वज्ञना मार्गअनुसार परीक्षा करीने, सूक्ष्मबुद्धिथी स्व–परने जुदा जाणवा.
• स्व–परने जुदा जाणीने शुं करवुं?
आत्माना स्वभावनो ज परिचय करवो, ने परनो परिचय छोडवो. परने जाणवानुं
तो कह्युं पण तेनो परिचय करवानुं न कह्युं. परिचय, वारंवार अभ्यास तो पोताना
चैतन्यतत्त्वनो करवो. रागनो परिचय न करवो. स्व–परने भिन्न जाणीने परथी जुदा
पोताना चैतन्यस्वभावना सद्भावनो परिचय करवो,–ऊंडो विचार करवो.