મટાડવા ચાહે છે તે તો અગ્નિમાં તેલ નાખવા જેવી મુર્ખતા કરે છે. અરે, હળાહળ ઝેર
ખાઈ લેવું સારૂં, અગ્નિમાં બળી જવું સારૂં, સમુદ્રમાં ડુબી જવું સારૂં તથા પર્વત ઉપરથી
પડવું સારૂં, પરંતુ મનુષ્યને શીલ વગરનું જીવન સારૂં નથી. માટે હે ભવ્ય! હૃદયમાં
વૈરાગ્ય ધારણ કરીને, શીલવ્રતવડે તું તારા આત્માને સુશોભિત કર, ને પરસ્ત્રીનો
સર્વથા ત્યાગ કર.
છે. શીલ વગરનો વિષયાસક્ત પ્રાણી જીવતો હોય તોપણ મરેલા જેવો છે, કેમકે જેમ
મડદામાં કોઈ ગુણ હોતાં નથી તેમ શીલરહિત જીવમાં કોઈ ગુણ હોતાં નથી.
સ્વસ્ત્રીમાં સંતોષ કર ને પછી સદાને માટે સ્ત્રીમાત્રનો ત્યાગ કર. જે વિદ્વાન એકાગ્રચિત્તે
શીલધર્મનું પાલન કરે છે તેના ઉપર મુક્તિસ્ત્રી પ્રસન્ન થાય છે. એક દિવસનું પણ
બ્રહ્મચર્યપાલન કરનાર જીવ નવલાખ જીવોની હિંસાથી બચે છે. તેમજ સ્ત્રીઓમાં પણ
જે સ્ત્રી શીલરૂપ આભૂષણને ધારણ કરે છે તે જગતમાં શોભે છે, તે પ્રસંશનીય છે. જેનો
ઉત્તમ શીલભંડાર ઈન્દ્રિયરૂપી ચોરો વડે લુંટાઈ ગયો નથી તે શીલવાન પ્રાણી ધન્ય છે.
અનેક ઉપદ્રવ થવા છતાં જે પોતાના શીલધર્મને છોડતા નથી તે ધર્માત્મા પ્રશંસનીય છે.
અધિક શું કહેવું? માટે હે મિત્ર! તું શીલધર્મનું સર્વ પ્રકારે પાલન કર.
રૂપ દેખીને મોહિત થયો, ને તેની સાથે પરણવા ઈચ્છા કરી; પણ તેઓ જૈનમતના દ્વેષી,
વિધર્મી હોવાથી જિનદત્તશેઠ તેની સાથે નીલીના લગ્ન કરે તેમ ન હતું. આથી તે
સાગરદત્તે કપટપૂર્વક જૈનધર્મ સ્વીકારવાનો દંભ કર્યો ને શ્રાવક જેવા આચરણ કરવા
લાગ્યા. આથી, ‘સાગરદત્તે મિથ્યાત્વમાર્ગ છોડી દીધો ને જૈનધર્મ ધારણ કર્યો’ એમ
સમજીને જિનદત્તે નીલીને તેની સાથે પરણાવી દીધી.