: २८ : आत्मधर्म : महा : २५०१
हवे बीजा एक परिवारमां बेचार माणसो हता, तेओ पण संपीने साथे रही
शकता न हता, ने रोज कांई ने कांई कलेश थया करतो. एकवार ते सद्गृहस्थना
परिवारनी शांति सांभळीने आ परिवारना माणसो तेनुं रहस्य जाणवा माटे तेमनी
पासे गया, अने ते वात पूछी.
त्यारे ते वडील सद्गृहस्थे कह्युं: भाईओ, विशाळ परिवारनी वच्चे पण शांति
रहेवी ए कांई बहु अघरी वात नथी. ते माटे तेमणे एक कागळमां सो शब्द लखीने
कह्युं के शांति माटेनो महान मंत्र में आमां लख्यो छे; ते मंत्र वडे जरूर तमारा
परिवारमां पण शांति थशे.
ते माणसोए घरे जईने ते मंत्र वांच्यो...सो वार वांच्यो...ने तेओ आश्चर्य–
चकित थई गया,–के वाह! आटलो सहेलो मंत्र! अने ते मंत्रथी तरत ज तेमना
परिवारमां शांतिनुं आनंदमय वातावरण फेलाई गयुं.–पाठक! तने पण ते मंत्र
जाणवानी उत्कंठा थती हशे. तो सांभळ! ते सद्गृहस्थे कागळमां सो वार एक ज मंत्र
लख्यो हतो के ‘सहनशीलता...सहनशीलता....सहनशीलता...सहन.. ’
सहनशीलता एक एवा मंत्र छे के, ज्यां बीजा कोई उपायो काम न करे त्यांपण
ते मंत्र काम करे छे. सर्व प्रसंगमां उपयोगी एवा ए मंत्रनो प्रयोग कदी निष्फळ जतो
नथी. गुरुदेव पण घणीवार कहे छे के ज्यां बीजा बधा प्रकारे निरूपायता होय त्यां पण
सहनशीलता ते अमोघ उपाय छे.
साची सहनशीलता राग–द्वेष वगरनी होवी जोईए, एटले ते सहनशीलताने
आपणे वीतरागी क्षमा पण कही शकीए.
वीतरागभाव–रसिक साधर्मीओ! गृहवासमां डगले ने पगले ऊभा थता
विखवादना प्रसंगोनी वच्चे, अशांतिना घोर दुःखमांथी छूटवा माटे तमे आ
‘सहनशीलता’ मंत्रनो प्रयोग करी जुओ.....ते जरूर सफळ थशे, तमारी शक्ति राग–
द्वेषमां वेडफावी अटकी जशे, ने सर्व शक्ति आत्महित साधवामां केन्द्रित थई जशे,
एटले शीघ्र ज आत्महित साधीने तमे महान शांतिनी अनुभूति करशो–बस, बीजुं
शुं जोईए!