: ચૈત્ર : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૯ :
હે વીરનાથ ભગવાન! અંતરના આનંદમયમાર્ગે આપ શિવપુરીમાં પહોંચ્યા.
[લેખાંક: ચોથો]
અહો, ભગવાન મહાવીરે જે વીતરાગી
ઈષ્ટઉપદેશ અઢીહજાર વર્ષ પહેલાંં આપણને આપ્યો, તે
જ ઉપદેશનો વીતરાગી પ્રવાહ શ્રુતધર–સંતોએ ચાલુ
રાખ્યો છે, ને મહાભાગ્યે આજે પણ તે ઉપદેશ પામીને
આપણે આપણું આત્મહિત કરી શકીએ છીએ. શ્રુતનો
અપાર મહિમા આપ આ પ્રવચનમાં વાંચશો. દેહમાં
આત્મબુદ્ધિથી દુઃખી થઈ રહેલા જગતને અત્યંત
કરુણાપૂર્વક દેહથી જુદું ચૈતન્યતત્ત્વ દેખાડીને સંતોએ
મહાન ઉપકાર કર્યો છે...
‘અરે ખેદ છે કે પોતાની ચૈતન્યસમૃદ્ધિને ભૂલેલું આ જગત બાહ્ય
સંપત્તિમાં મૂર્છાઈ પડ્યું છે! ’ પોતે બહિરાત્મબુદ્ધિના અનંત દુઃખથી છૂટીને
ચિદાનંદતત્ત્વને જાણ્યું છે, અને જગતના જીવો પણ આવા આત્માને જાણીને
બહિરાત્મબુદ્ધિના અનંત દુઃખથી છૂટે એવી કરુણાબુદ્ધિથી પૂજ્યપાદસ્વામી કહે
છે કે ‘हा हतं जगत! ’ અરેરે! જગત બિચારું ભ્રમણાથી ઠગાઈ રહ્યું છે. ખેદ
છે કે ચૈતન્યની આનંદસંપદાને ભૂલીને જગતના બહિરાત્મજીવો બહારની
સંપત્તિને જ પોતાની માનીને હણાઈ રહ્યા છે; આત્માની સુધ–બુધ ભૂલીને આ
જગત અચેત જેવું થઈ ગયું છે, તેને દેખીને સંતોને કરુણા આવે છે.
અરે જીવો! તમે સમજો કે દેહાદિ બાહ્યપદાર્થો આત્માના નથી, આત્મા તો