હાથીનો જીવ આત્મજ્ઞાન પામ્યો છે. ભવનો છેદ કરીને તે મોક્ષના માર્ગમાં આવ્યો છે.
મુનિરાજે પ્રસન્ન થઈને હાથ ઊંચો કરીને હાથીને આશીર્વાદ આપ્યા.
પામ્યો, પણ હવે આ મુનિરાજના પ્રતાપે મને આત્મભાન થયું છે, ને તે આત્માના ધ્યાન
વડે હવે હું પરમાત્મા થઈશ.–એમ વિચારીને તે હાથી સૂંઢ નમાવીને મુનિરાજને નમસ્કાર
કરતો હતો.
થવાની તાકત છે–એમ આપણો જૈનધર્મ બતાવે છે. વાહ....જૈનધર્મ...વાહ!)
જીવો પણ તેમની સાથે મોક્ષ પામે, તેમ અહીં તીર્થંકરનો આત્મા સમ્યગ્દર્શન પામતાં,
બીજા ઘણાય જીવો પણ તેમની સાથે સમ્યગ્દર્શન પામ્યા; અને ચારેકોર ધર્મનો
જયજયકાર થઈ ગયો. થોડીવાર પહેલાંં જે હાથી ગાંડો થઈને હિંસા કરતો હતો. , તે જ
હાથી હવે આત્મજ્ઞાની થઈને શાંત અહિંસક બની ગયો, અને મુનિરાજ પાસેથી ફરી ફરી
ધર્મ સાંભળવા માટે આતુરતાથી તેમની સામે જોઈ રહ્યો. ઘણા શ્રાવકો પણ ઉપદેશ
સાંભળવા બેઠા હતા.
ત્યારે જીવને મુનિદશા થાય છે. તે મુનિઓ ઉત્તમ ક્ષમા વગેરે દશ ધર્મોને પાળે છે. અને
હિંસાદિક પાંચ પાપો તેમને જરાય હોતાં નથી એટલે અહિંસા વગેરે પાંચ મહાવ્રત તેમને
હોય છે.