: ૫૨: આત્મધર્મ : ચૈત્ર : ૨૫૦૧
સદ્ગુરુ સાદ પાડે છે––
મોક્ષપુરીના મારગ
આવો......ઓ અનજાન બટોહી
[શ્રીગુરુ શાંતિવિભોર પ્રવચન કરતાં કરતાં જ્યારે આંખ બંધ
કરીને કહે છે કે હે જીવ! એકવાર તો તારી અંદર જો. –એ સાંભળતાં
શ્રોતાઓને અંતરમાંથી કેવા ઝંકાર ઊઠે છે આપ વાંચો.](બટોહી – મુસાફર)
પરસે પ્રીતિ લગાકર અબ તક વ્યર્થ ઉમરિયા ખોઈ,
ચારોં ગતિમેં ભટક રહા કયોં ઓ અનજાન બટોહી!
પરમેં ખોજ રહા જિસ સુખકો વહ હૈ તેરે અંદર,
એકવાર તો દેખ સુખોંકા લહરા રહા સમુંદર,
બન કર દીન ડોલતા હૈ કયોંં ઓ શિવપુરકે વાસી,
તૂ હી સ્વયં સિદ્ધ પરમાતમ અજર અમર અવિનાશી.
અબ તક મિથ્યા ભ્રમમેં પડકર કાફી મંજીલ ખોઈ,
ચારોં ગતિમેં ભટક રહા કયોંં ઓ અનજાન બટોહી!
ક્રિયાકાંડકો ધર્મ સમઝકર અબ તક સમય ગમાયા,
સંક્લેશોંંકા સાગર ઝેલા સુખકો સમઝ ન પાયા,
ભટક રહા મોહાંધકારમેં ઉમર ગમાતા પ્રતિક્ષણ,
તત્ત્વોંકી પૈની છૈનીસે કાટ મોહકા બંધન.
રાગ–દ્વેષકો માર તુઝે બનના હોગા નિર્મોહી,
મોક્ષપુરીકે મારગ આઓ ઓ અનજાન બટોહી!
સદ્ગુરુ બુલા રહે હૈં–તજ દે મૃગતૃષ્ણાકા ફેરા,
યુગોં–યુગોંકે બાદ આજ આયા હૈ સુખદ સબેરા.
મોહનીંદકો ત્યાગ ભેદ–વિજ્ઞાન હૃદયમેં ધર લે,
સમ્યગ્દર્શનકા દર્શન કર જગસે પાર ઊતર લે,
‘કાકા! ’ વ્યર્થ ગમાયા નરભવ અગર ઘડી યહ ખોઈ,
ચારોં ગતિમેં ભટક રહા કયોંં ઓ અનજાન બટોહી!
મોક્ષપુરીકે મારગ આઓ ઓ અનજાન બટોહી!
[કવિ – હજારીલાલ જૈન ‘કાકા’ પો. સકરાર (ઝાંસી) ]