: ચૈત્ર : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૫૧:
* ધર્મની વૃદ્ધિ કરનારા વર્દ્ધમાનદેવ! આમ અંતરમાં બિરાજે છે *
૪૬. દ્રવ્ય તરફ રુચિ થઈ ત્યાં આરાધકપણું થયું, તે આરાધકપણાનું
કારણ થાય એવો જ આત્માનો સ્વભાવ છે; વિરાધકપણાનું કારણ
થાય એવો આત્માનો સ્વભાવ નથી.
૪૭. હે વીર! તારો માર્ગ તો અફર છે...તારા માર્ગેર્ ચડયો તે પાછો ફરે
નહીં; આરાધના પૂરી કરીને મોક્ષ લીધે છૂટકો.
૪૮. પોતાના સ્વભાવથી દેવામાં આવતો જે ભાવ (–ક્્યો ભાવ? –કે
સમ્યગ્દર્શનાદિ નિર્મળભાવ); તેને પોતે લ્યે એવી સંપ્રદાનશક્તિ
આત્મામાં છે.
૪૯. આત્માથી શું દેવામાં આવે છે? –શું આત્મા પરદ્રવ્ય આપે છે?
–ના; આત્મા વિકાર આપે છે? –ના; વિકાર કાંઈ આત્મસ્વભાવમાં
ભર્યો નથી કે તે વિકાર આપે. સ્વભાવસન્મુખ થતાં આત્મા પોતે
પોતાને નિર્મળપર્યાય આપે છે, ને પોતે જ પાત્ર થઈને તે લ્યે છે.
(વિશેષ આવતા અંકે)
કૈસે ભૂલેં યાદ આપકી....
[શ્રી રૂપેન્દ્ર જૈન (બયાના) ના કાવ્યના આધારે: બ્ર. હ. જૈન]
જૈનધર્મકા અનુપમ ઝંડા ભારતમેં ફહરાયા હૈ,
નિજવૈભવકા તત્ત્વ સભીકો, મહાવીર! બતલાયા હૈ.
કૈસે ભૂલેં યાદ આપકી, તુમને હમેં જગાયા હૈ,
વિષયભોગમેં મસ્ત પડે હમ, તુમને જ્ઞાન કરાયા હૈ.
વીતરાગ–સર્વજ્ઞ બનકર પાવન પથ બતલાયા હૈ,
નિજાતમકી દિવ્યશક્તિકો, ખોલ ખોલ સમઝાયા હૈ.
રાગ–દ્વેષકે ઊપર ઉઠકર, સમતાભાવ સિખાયા હૈ,
આત્મધર્મકા અદ્ભુત ચેતન સત્યરૂપ દિખલાયા હૈ.
કૈસે ભૂલેં યાદ આપકી, તુમને હમેં જગાયા હૈ.