: ચૈત્ર : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૫૯ :
શાસનમાં બંનેનો કેવો મજાનો આશ્ચર્યકારી સુમેળ છે! અહો જિનેન્દ્ર!
તારા શાસનની અદ્ભુતતાને જ્ઞાની જ જાણે છે. પ્રભો! ચારેકોર તારી
ભક્તિથી દુનિયા ગાજી રહી છે. ત્યારે તું તો તારી ચેતનાની શાંતિમાં મસ્ત
થઈને બેઠો છો! વાહ રે વાહ! વીતરાગમાર્ગના ભગવાન તો આવા જ
શોભેને!
વાહ! જેના જન્મે હર્ષનો આટલો ખળભળાટ! તે ભગવાન કેવા!
હજી પરમાત્મપદ પામ્યા પહેલાંં જે આત્માનો આટલો પ્રભાવ! તેના
પરમાત્મપદના મહિમાની તો શી વાત! આમ આનંદોત્સવપૂર્વક હજારો
ભવ્યજીવો પ્રભુના જન્મોત્સવમાં ભાગ લઈ રહ્યા છે. નાની નગરીમાં
મોટો ઉત્સવ થઈ રહ્યો છે. સ્વર્ગથી ઈન્દ્રો ઊતરી પડ્યા છે. “ભગવાનની
સવારી મારા ઉપર” એવા મહાન ગૌરવથી પેલો હાથી એવો મસ્તાન બની
ગયો છે....કે બસ! મારા ઉપર તીર્થંકરભગવાન બેઠા એટલે હું પણ મોક્ષ
પામીશ! અરે, અચેતન વસ્તુઓ પણ આજે જાણે આનંદિત થતી હોય તેમ
રત્નવૃષ્ટિ વગેરે દ્વારા સુંદરતા પ્રગટ કરી રહી છે! તો પછી ચેતનવંતા
ભવ્યજીવની તો શી વાત!! બાલતીર્થંકરના અત્યંત મહિમાપૂર્વક
આત્મઅનુભૂતિવાળા ઈન્દ્રોએ પ્રભુનો જન્માભિષેક કર્યો.–સાથે સાથે કરોડો
ભક્તોએ આનંદથી તેમાં અનુમોદન કરીને પોતાનાં પાપોનો પણ અભિષેક
કરી નાંખ્યો. સર્વત્ર આનંદ–આનંદ છવાઈ ગયો. શચીદેવી તો બાલ–
તીર્થંકરને તેડીને ખુશખુશાલ થઈ ગઈ; કેમકે બાલતીર્થંકરને તેડતાં એને
તો મોક્ષનો સિક્કો લાગી ગયો.
આમ અત્યંત આનંદપૂર્વક પ્રભુનો જન્માભિષેક થયો. પછી પ્રભુની
સવારી જ્યારે નગરીમાં પાછી ફરતી હતી ત્યારે તે આનંદકારી સવારીમાં
બિરાજમાન બાલતીર્થંકરના આશ્ચર્યકારી મહિમાને દેખીને, ચૈતન્યની
અદ્ભુતતાના લક્ષવડે ઘણાય જીવો સમ્યગ્દર્શન પામી જતા હતા. –આ રીતે
અનેક જીવોનું કલ્યાણ કરનારો એ જન્મકલ્યાણક મહોત્સવ હતો.
અપૂર્વ મહાન આનંદ ઉલ્લાસથી ચૈત્ર સુદ તેરસે પ્રભુનો જન્મોત્સવ
ઊજવો.
જય મહાવીર
ધન્ય ઘડી ધન્ય કાળ શુભ દેખો, કુસુમ સુદેવનને વરસાયે,
હરિ અભિષેક કિ્્યો પ્રભુજીકો; હમ ઈત મંજુલ મંગલ ગાયે.