: ૨ : આત્મધર્મ : વૈશાખ : ૨૫૦૧
૮૬ રત્નોની મંગલ માળ
(ગતાંકથી ચાલુ)
૫૦. અહા, છએ કારકોની સ્વાધીનતાથી શોભતો આ ચૈતન્યભગવાન
પોતે મોટો દાતાર છે;–એવો દાતાર છે કે અંતર્મુખ થતાં
સમ્યગ્દર્શનથી માંડીને સિદ્ધપદ સુધીનાં અમૂલ્ય રત્નો આપે.
૫૧. જ્યાં અતર્મુખ થયો ત્યાં ચૈતન્યદાતાર કહે છે કે માગ....માગ! તારે
જે જોઈએ તે માગ! આ રહ્યો ચૈતન્યભંડાર, તેમાંથી તારે જે
જોઈએ તે નિર્મળ પર્યાય લે.
૫૨. આત્મા અંતર્મુખ થઈને પોતામાંથી રાગને લ્યે એવો નથી, પણ
નિર્મળભાવને જ લ્યે છે. પોતે જ દાતાર ને પોતે જ લેનાર,–પછી
પોત મલિનતા શા માટે લ્યે?
૫૩. અરે, કલ્પવૃક્ષ પાસે જઈએ ને વાંછિતફળ ન આપે તો એ કલ્પવૃક્ષ
શેનું?–આ ચૈતન્ય–કલ્પવૃક્ષ પાસે જતાં કેવળજ્ઞાન અને મોક્ષફળ
જો તે ન આપે તો એ ચૈતન્યનો મહિમા શો?
૫૪. ચૈતન્ય પાસે જાય (એટલે કે અંતર્મુખ થાય) તે ખાલી હાથે પાછો
આવે જ નહીં, તેને સમ્યગ્દર્શનાદિ નિર્મળ ભાવ મળે જ.
૫૫. ઉત્પાદ–વ્યયરૂપ ભાવો ક્ષણ ક્ષણે પલટતા હોવા છતાં, આત્મા
પોતાની