सम्यग्ज्ञाननी आराधनानो सुंदर उपदेश आपतां छहढाळानी चोथी ढाळमां कहे
पुण्य–पापनां फळमां हर्ष–विषाद न करो; केमके ते तो पुद्गलनी पर्याय छे, ते उपजीने
नाश थाय छे, ने फरीने पाछी प्रगट थाय छे. लाखो वातोना साररूप एवी आ एक
वात छे तेने निश्चयथी अंतरमां धारण करो,–दुनियाना बधा दंद अने फंद तोडीने
अंतरमां पोताना आत्माने सदाय ध्यावो.
पापना फळमां विलखो नहीं. पूर्वे शुभाशुभ भावथी पुण्य–पापरूप कर्मो बंधाया, तेना
फळमां जे पुद्गलसंयोग मळ्या, ते कांई जीवना वर्तमान प्रयत्ननुं फळ नथी, तेमज तेमां
जीवने सुख–दुःख नथी; ज्ञानथी ते जुदा छे, माटे तेमां हर्ष–विषाद न करो; पण बंनेथी
जुदा एवा ज्ञाननुं सेवन करीने पुण्य–पापमां समभाव राखो. मिथ्याद्रष्टि पुण्यफळमां
सुख अने पापफळमां दुःख माने छे, एटले तेमां हर्ष–शोक करे छे. ज्ञानस्वरूप आत्माने
नित्य ध्यावो. आ वात निश्चय करीने चोक्कसपणे अंतरमां धारण करो.
थईने राग थयो त्यारे पुण्य बंधाया; ते राग के तेनां फळ ए कांई धर्मीनो खोराक नथी;
धर्मी तो रागथी जुदी चैतन्यशांतिने ज वेदे छे. अज्ञानी ते रागमां ने रागना फळमां
सुख मानीने तेने वेदे छे. आत्मा पोतानी शांतिमांथी खसीने ज्यारे बहार