કે બસ! હવે આત્મા તે કાર્ય સાધવા માટે મરણિયો બન્યો છે...એના વગર હવે એક
ક્ષણ પણ ચેન પડતું નથી.
મુમુક્ષુ: સાંભળ બેન! જેમાં શાંતિ ભરી છે એવા પોતાના આત્માને જોવા
કેવો છે? રાગ વગરનો તેનો જ્ઞાનસ્વભાવ કેવો છે?–એને લક્ષગત કરીને
અનુભવનો પ્રયોગ કરવો જોઈએ. આત્મામાં પરમાત્મા થવાની તાકાત ભરી છે
અને સ્ત્રીપર્યાયમાં પણ તે પરમાત્મપદની સાધનાનો પ્રારંભ થઈ શકે છે. તે માટે
આત્માની ઊંડી જિજ્ઞાસાથી ધર્માત્માઓનો સંગ કરવો જોઈએ; અરિહંતદેવનો
આત્મા રાગ વગરનો ચૈતન્યભાવમય કેવો છે? ને તેવું જ સ્વરૂપ પોતામાં કઈ રીતે
છે? તે બરાબર ઓળખતાં જીવને જરૂર સમ્યગ્દર્શન થાય છે. વીરપ્રભુના શાસનમાં
હજારો–લાખો સ્ત્રીઓ પણ આવું સમ્યગ્દર્શન પામી છે, ને અર્જિકા પણ થઈ છે.
–એવા માતાજીનું આદર્શજીવન દેખીને આપણે પણ આત્માની લગની લગાડીને,
આત્માને મોક્ષમાર્ગમાં જોડી દેવો. બેન, સમ્યગ્દર્શનમાં ઘણી ગંભીરતા, ને અપૂર્વ
શાંતિ છે–તેનો મહિમા લાવીને, ઊંડી–ઊંડી ધગશથી સ્વાનુભૂતિના પ્રયોગમાં લાગ્યા
રહેવું–એ જ સમ્યગ્દર્શનનો સાચો–સરળ ને સુખકર ઉપાય છે.
જરૂર આવે જ છે. અનુભૂતિનો પ્રયોગ કરતાં કરતાં ક્ષણેક્ષણે મિથ્યાત્વનો રસ તૂટતો
જાય છે ને ચૈતન્યનો રસ વધતો જાય છે.–એ જ ધારાથી આગળ વધતાં–વધતાં
જ્ઞાનધારા સ્વસન્મુખ થઈને મોહને તોડી નાંખે છે ને અપૂર્વ સમ્યક્ત્વ પ્રગટ કરે છે.
અહા બેન! પરમવાત્સલ્યપૂર્વક આ બધું સમજાવીને માતાજીએ તો જાણે સાક્ષાત્
સમ્યગ્દર્શન જ આપ્યું!–એવો અપાર હર્ષોલ્લાસ થાય છે.
મસ્તક પર હાથ મૂકીને આશીર્વાદ આપતા હોય એવી ઊર્મિ જાગે છે. બેન, હવે તો
શૂરવીર થઈને