: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૯૧ :
જૈન જવાનોનું જીવન
આપણે જૈન – જવાન... આપણે વીરના સંતાન!
આપણા જીવનમાં વીર–જ્યોત પ્રગટાવીને સ્વાધીન સ્વ–પદ પ્રાપ્ત કરવું –
એ આપણું જીવનધ્યેય. યુવાન એટલે શક્તિનો ભંડાર.... એનું જીવન હંમેશાં
અવનવી ક્રાંતિ માટે થનગનતું હોય છે.
આપણી પાસે જબાન ઉપરાંત એક બીજું વિશેષણ છે – જૈન! ... કેવું
મજાનું આપણું આ વિશેષણ છે! જૈન એટલે જીતનાર.... પોતાની ક્રાંતિમાં એ કદી
હારે નહિ, પાછો પડે નહિ,
આપણે જૈન.. એટલે આપણી ક્રાંતિ એ પણ જૈનક્રાંતિ હશે. સમ્યક્માર્ગ વડે
મોહને જીતને આપણી અમૂલ્ય ગુણસંપદાને પ્રાપ્ત કરવી – પ્રગટ કરવી, તે માટેની
આપણ ઉત્ક્રાંતિ છે.
સ્વરાજ લેવાની લડત વખતે દેશના જવાનો કેવા મરણીયા થતા! સામી
છાતીએ ગોળીઓની રમઝટ વચ્ચે પણ પોતાની સ્વરાજની ધૂનને છોડતા નહિ કે
રાષ્ટ્રધ્વજને નીચો નમવા દેતા નહિ. મરણિયા થઈને ધ્યેય માટે ઝુઝયા ને અંતે
સફળતાને પામ્યા.
તો આપણું – જૈન જવાનોનું ધ્યેય તો એનાથી પણ ઘણું – ઘણું મહાન છે
– સુંદર છે, અને ધ્યેયમાં જરૂર સુખ – શાંતિ મળે તેવી ગેરંટી છે. જૈન – જવાનોનું
ધ્યેય છે – આત્મિકસુખ! આત્મિક સ્વરાજ! સાચી શાંતિ! જેવું સુખ આપણા
અરિહંતોને મુનિવરો પામ્યા એવું સુખ આપણે પામવું છે. તે સુખને માટે મરણિયા
થઈને અજ્ઞાનની સામે ને કષાયની સામે લડવાનું છે. સંસારમાં ખાન–પાન –
મકાન – દુકાન – વેપારધંધા – નોકરી – કુટુંબ પરિવાર પુત્ર – પુત્રી, ટેકસ –
રોગાદિ ચારે તરફથી અનેક પ્રકારની પ્રતિકૂળ વ્યાધિઓરૂપી ગોળીબારની રમઝટ
વચ્ચે પણ સુખ અને શાંતિ – કે જે આપણો અબાધિત જન્મસિદ્ધ અધિકાર છે, –
જે આપણી સ્વકીય માલિકીની જ વસ્તુ છે – તે પ્રાપ્ત કરવા મરણિયો થઈને (अयि
कथमपि मृत्वा....) ઝઝૂમવાનું ઝઝૂમવાનું છે. વજ પડે તો પણ સુખની ધૂનને
છોડવાની નથી; શાંતિ પામવા માટે જૈનસિદ્ધાંતના ધ્વજને કદી નીચો નમવા દેવો
નથી. બસ, પ્યારા બંધુઓ! વીરના વારસદારો! આપણા હાથમાં ‘વીરની જ્યોત’
પકડીને આગે બઢીએ. વીરતાપૂર્વક આપણા ધ્યેયને માટે ઝઝૂમીએ ને જીવનમાં
આપણે સફળતાને વરીશું જ.... આપણું જીવન ઉત્તમ આત્મિકસુખ – શાંતિરૂપ
થશે જ! આ માટે આપણો મંત્ર યાદ રખી લ્યો... હૃદયમાં લગાવી દો! ... “जैन
जवान” ।.. ‘जैन – विज्ञान”