: आसो : २५०१ आत्मधर्म : ७३ :
आत्मधर्मना बालविभागनो आंबो (चित्रपरिचय)
* बंधुओ, ‘अमे जिनवरनां संतान’ ए आपणा बालविभागनुं सूत्र छे,
अने तेनुं प्रतिक छे ‘आंबानुं झाड’ ते एम सूचवे छे के जैनधर्मरूपी उत्तम आंबो
आपणे मळ्यो छे, तो सौ हळीमळीने तेना सम्यक्त्वादि उत्तम फळने खाशुं.
* आपणे जिनवरनां संतान एटले जिनदेवनी आज्ञामां रहेनारा ने
तेमना मार्गे चालनारा छीए. भाई – बहेन उत्साहथी झंडा फरकावी रह्या छे ते
धर्मप्रभावनानी भावना सूचवे छे.
* आंबाना झाडमां सम्यग्द्रर्शनथी मांडीने मोक्षसुधीनी सरस केरीओ पाकी
छे. बाळको होशेहोशे ते तोडी रह्या छे. वांदराने एटले तिर्थंचने देशव्रत सुधीनुं फळ
होय छे. चारित्रदशा बालकवत दिगंबर होय छे. वच्चे जुओ! केवळज्ञाननी केरी
लेवा माटे त्रण बाळको संपीने केवी महेनत करी रह्या छे! ते एम सूचवे छे के
आपणे धर्मसाधनामां एकबीजाने टेको अने सहकार आपवा जोईए.
* नानकडा भाई – बहेनो सम्यग्द्रर्शन अने ज्ञान माटे केवा झंखी रह्या
छे! – ते पण जुओ! केरी सिवाय बीजे क्यांय तेमनुं लक्ष नथी. जीवनमां ज्ञानी
आवी झंखना राखशो तो जरूर मीठां फळ पामशो. – सम्यग्द्रर्शन अने ज्ञाननी
आसपास जिन पूजा – स्वाध्याय, भक्ति – वैराग्य पण छे, एटले ते पण
मुमुक्षुना जीवनमां साथे होय छे. सौथी उपर मोक्षनुं फळ छे.
* आवा मीठां– फळ उत्तम फळ पामवा माटे, तमारा जीवनमां
धर्मसंस्काररूपी आंबाना बीज रोपवा माटे ज आपणो बालविभाग छे. आपणा
जीवनमां अत्यारथी ज जो साचा धर्मना संस्कारो वावीशुं तो ते संस्कार वधी –
वधीने तेमांथी आवुं मजानुं धर्मना आंबानुं झाड ऊगशे, ने तेना मीठां फळ
खातां– खातां आपणे मोक्षमां जईशुं. – केवी मजा! “वाह भाई वाह! बोलो,
महावीरभगवानकी जय!
* तलसे ते उल्लसे *
जेम माताने तलसतो बाळक माताने देखतां आनंदथी उल्लसे छे,
–तेम –
आत्मा माटे तसता मुमुक्षुनुं चित्त आत्माने देखीने आनंदथी उल्लसे छे.