૮૬ ]

મુમુક્ષુ જીવ શુભમેં લગતા હૈ, પરન્તુ અપની શોધક વૃત્તિ બહ ન જાય — અપને સત્સ્વરૂપકી શોધ ચલતી રહે ઇસ પ્રકાર લગતા હૈ . શુદ્ધતાકા ધ્યેય છોડકર શુભકા આગ્રહ નહીં રખતા .

તથા વહ ‘મૈં શુદ્ધ હૂઁ, મૈં શુદ્ધ હૂઁ’ કરકે પર્યાયકી અશુદ્ધતાકો ભૂલ જાય — સ્વચ્છન્દ હો જાય ઐસા નહીં કરતા; શુષ્કજ્ઞાની નહીં હો જાતા, હૃદયકો ભીગા હુઆ રખતા હૈ ..૨૧૫..

જો વાસ્તવમેં સંસારસે થક ગયા હૈ ઉસીકો સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ હોતા હૈ . વસ્તુકી મહિમા બરાબર ખ્યાલમેં આ જાને પર વહ સંસારસે ઇતના અધિક થક જાતા હૈ કિ ‘મુઝે કુછ ભી નહીં ચાહિયે, એક નિજ આત્મદ્રવ્ય હી ચાહિયે’ ઐસી દ્રઢતા કરકે બસ ‘દ્રવ્ય સો હી મૈં હૂઁ’ ઐસે ભાવરૂપ પરિણમિત હો જાતા હૈ, અન્ય સબ નિકાલ દેતા હૈ .

દ્રષ્ટિ એક ભી ભેદકો સ્વીકાર નહીં કરતી . શાશ્વત દ્રવ્ય પર સ્થિર હુઈ દ્રષ્ટિ યહ દેખને નહીં બૈઠતી કિ ‘મુઝે સમ્યગ્દર્શન યા કેવલજ્ઞાન હુઆ યા