બહિનશ્રીકે વચનામૃત
આયે ઐસે વિચાર-મંથન કરને પર અંતરસે અપના માર્ગ મિલ જાતા હૈ ..૫૭..
જ્ઞાનીકો દ્રષ્ટિ-અપેક્ષાસે ચૈતન્ય એવં રાગકી અત્યન્ત ભિન્નતા ભાસતી હૈ, યદ્યપિ વે જ્ઞાનમેં જાનતે હૈં કિ રાગ ચૈતન્યકી પર્યાયમેં હોતા હૈ ..૫૮..
જિસ જીવકા જ્ઞાન અપને સ્થૂલ પરિણામોંકો પકડનેમેં કામ ન કરે વહ જીવ અપને સૂક્ષ્મ પરિણામોંકો કહાઁસે પકડેગા ? ઔર સૂક્ષ્મ પરિણામોંકો ન પકડે તો સ્વભાવ કૈસે પકડમેં આયેગા ? જ્ઞાનકો સૂક્ષ્મ-તીક્ષ્ણ કરકે સ્વભાવકો પકડે તો ભેદવિજ્ઞાન હો ..૫૯..
અનાદિકાલસે અજ્ઞાની જીવ સંસારમેં ભટકતે- ભટકતે, સુખકી લાલસામેં વિષયોંકે પીછે દૌડતે- દૌડતે, અનંત દુઃખોંકો સહતા રહા હૈ . કભી ઉસે સચ્ચા સુખ બતલાનેવાલે મિલે તો શંકા રખકર અટક ગયા, કભી સચ્ચા સુખ બતલાનેવાલેકી ઉપેક્ષા કરકે