૨૪

અપના સચ્ચા સ્વરૂપ પ્રાપ્ત કરનેસે વંચિત રહા, કભી પુરુષાર્થ કિયે બિના અટકા રહા, કભી પુરુષાર્થ કિયા ભી તો થોડેસે પુરુષાર્થકે લિયે વહાઁસે અટકા ઔર ગિરા . — ઇસ પ્રકાર જીવ અપના સ્વરૂપ પ્રાપ્ત કરનેમેં અનંત બાર અટકા . પુણ્યોદયસે યહ દેહ પ્રાપ્ત હુઆ, યહ દશા પ્રાપ્ત હુઈ, ઐસે સત્પુરુષકા યોગ મિલા; અબ યદિ પુરુષાર્થ નહીં કરેગા તો કિસ ભવમેં કરેગા ? હે જીવ ! પુરુષાર્થ કર; ઐસા સુયોગ એવં સચ્ચા આત્મ- સ્વરૂપ બતલાનેવાલે સત્પુરુષ બાર-બાર નહીં મિલેંગે ..૬૦..

જિસે સચમુચ તાપ લગા હો, જો સંસારસે ઊબ ગયા હો ઉસકી યહ બાત હૈ . વિભાવસે ઊબ જાયે ઔર સંસારકા ત્રાસ લગે તો માર્ગ મિલે બિના નહીં રહતા . કારણ દે તો કાર્ય પ્રગટ હોતા હી હૈ . જિસે જિસકી રુચિ — રસ હો વહાઁ ઉસકા સમય કટ જાતા હૈ; ‘રુચિ અનુયાયી વીર્ય’ . નિરંતર જ્ઞાયકકે મંથનમેં રહે, દિન-રાત ઉસકે પીછે પડે, તો વસ્તુ પ્રાપ્ત હુએ બિના ન રહે ..૬૧..

જીવ જ્ઞાયકકે લક્ષસે શ્રવણ કરે, ચિંતવન કરે,