૩૨

બઁધા હૂઁ, મૈં બઁધા નહીં હૂઁ — વહ સબ છોડકર અંદર જા, અંદર જા; નિર્વિકલ્પ હો, નિર્વિકલ્પ હો ..૮૦..

જૈસે સ્વભાવસે નિર્મલ સ્ફ ટિકમેં લાલ-કાલે ફૂ લકે સંયોગસે રંગ દિખતે હૈં તથાપિ વાસ્તવમેં સ્ફ ટિક રંગા નહીં ગયા હૈ, વૈસે હી સ્વભાવસે નિર્મલ આત્મામેં ક્રોધ-માનાદિ દિખાયી દેં તથાપિ વાસ્તવમેં આત્મદ્રવ્ય ઉનસે ભિન્ન હૈ . વસ્તુસ્વભાવમેં મલિનતા નહીં હૈ . પરમાણુ પલટકર વર્ણ-ગંધ-રસ-સ્પર્શસે રહિત નહીં હોતા વૈસે હી વસ્તુસ્વભાવ નહીં બદલતા . યહ તો પરસે એકત્વ તોડનેકી બાત હૈ . અંતરમેં વાસ્તવિક પ્રવેશ કર તો (પરસે) પૃથક્તા હો ..૮૧..

‘મૈં તો દર્પણકી ભાઁતિ અત્યંત સ્વચ્છ હૂઁ; વિકલ્પકે જાલસે આત્મા મલિન નહીં હોતા; મૈં તો વિકલ્પસે ભિન્ન, નિર્વિકલ્પ આનન્દઘન હૂઁ; જ્યોંકા ત્યોં પવિત્ર હૂઁ .’ — ઇસ પ્રકાર અપને સ્વભાવકી જાતિકો પહિચાન . તૂ વિકલ્પસે મલિન હોકર — મલિનતા માનકર ભ્રમણામેં ઠગા ગયા હૈ; દર્પણકી ભાઁતિ જાતિસે