બહિનશ્રીકે વચનામૃત
તો સ્વચ્છ હી હૈ . નિર્મલતાકે ભંડારકો પહિચાન તો એકકે બાદ એક નિર્મલતાકી પર્યાયોંકા સમૂહ પ્રગટ હોગા . અંતરમેં જ્ઞાન ઔર આનન્દાદિકી નિર્મલતા હી ભરી હૈ ..૮૨..
અંતરમેં આત્મા મંગલસ્વરૂપ હૈ . આત્માકા આશ્રય કરનેસે મંગલસ્વરૂપ પર્યાયેં પ્રગટ હોંગી . આત્મા હી મંગલ, ઉત્તમ ઔર નમસ્કાર કરને યોગ્ય હૈ — ઇસ પ્રકાર યથાર્થ પ્રતીતિ કર ઔર ઉસીકા ધ્યાન કર તો મંગલતા એવં ઉત્તમતા પ્રગટ હોગી ..૮૩..
‘મૈં તો ઉદાસીન જ્ઞાતા હૂઁ’ ઐસી નિવૃત્ત દશામેં હી શાન્તિ હૈ . સ્વયં અપનેકો જાને ઔર પરકા અકર્તા હો તો મોક્ષમાર્ગકી ધારા પ્રગટે ઔર સાધકદશાકા પ્રારમ્ભ હો ..૮૪..
શુદ્ધ દ્રવ્ય પર દ્રષ્ટિ દેનેસે સમ્યગ્દર્શન ઔર સમ્યગ્જ્ઞાન પ્રગટ હોતે હૈં . વે ન પ્રગટેં તબ તક ઔર બાદમેં ભી દેવ-શાસ્ત્ર-ગુરુકી મહિમા, સ્વાધ્યાય આદિ બ. વ. ૩