വജ്രവാണീകേ ശ്രവണകാ പരമ സൌഭാഗ്യ പ്രാപ്ത ഹുആ ഥാ . ഉസസേ ഉനകേ
സമ്യക്ത്വ-ആരാധനാകേ പൂര്വസംസ്കാര പുനഃ സാകാര ഹുഏ . ഉന്ഹോംനേ തത്ത്വമംഥനകേ
അംതര്മുഖ ഉഗ്ര പുരുഷാര്ഥസേ ൧൮ വര്ഷകീ ബാലാവയമേം നിജ ശുദ്ധാത്മദേവകേ
സാക്ഷാത്കാരകോ പ്രാപ്ത കര നിര്മല സ്വാനുഭൂതി പ്രാപ്ത കീ . ദിനോംദിന വൃദ്ധിഗത-
ധാരാരൂപ വര്തതീ ഉസ വിമല അനുഭൂതിസേ സദാ പവിത്ര പ്രവര്തമാന ഉനകാ
ജീവന, പൂജ്യ ഗുരുദേവകീ മാംഗലിക പ്രബല പ്രഭാവനാ-ഛായാമേം, മുമുക്ഷുഓംകോ
പവിത്ര ജീവനകീ പ്രേരണാ ദേ രഹാ ഹൈ .
പൂജ്യ ബഹിനശ്രീകീ സ്വാനുഭൂതിജന്യ പവിത്രതാകീ ഛാപ പൂജ്യ ഗുരുദേവശ്രീകേ ഹൃദയമേം സര്വപ്രഥമ തബ ഉഠീ കി ജബ സംവത് ൧൯൮൯ മേം രാജകോടമേം ഉന്ഹേം ജ്ഞാത ഹുആ കി ബഹിനശ്രീകോ സമ്യഗ്ദര്ശന ഏവം തജ്ജന്യ നിര്വികല്പ ആത്മാനുഭൂതി പ്രഗട ഹുഈ ഹൈ; ജ്ഞാത ഹോനേ പര ഉന്ഹോംനേ അധ്യാത്മവിഷയക ഗമ്ഭീര കസോടീപ്രശ്ന പൂഛകര ബരാബര പരീക്ഷാ കീ; ഔര പരിണാമതഃ പൂജ്യ ഗുരുദേവനേ സഹര്ഷ സ്വീകാര കരകേ പ്രമോദ വ്യക്ത കരതേ ഹുഏ കഹാ : ‘ബഹിന ! തുമ്ഹാരീ ദ്രഷ്ടി ഔര നിര്മല അനുഭൂതി യഥാര്ഥ ഹൈ .’
അസംഗ ആത്മദശാകീ പ്രേമീ പൂജ്യ ബഹിനശ്രീകോ കഭീ ഭീ ലൌകിക വ്യവഹാരകേ പ്രസംഗോംമേം രസ ആയാ ഹീ നഹീം ഹൈ . ഉനകാ അംതര്ധ്യേയലക്ഷീ ജീവന സത്ശ്രവണ, സ്വാധ്യായ, മംഥന ഔര ആത്മധ്യാനസേ സമൃദ്ധ ഹൈ . ആത്മധ്യാനമയീ വിമല അനുഭൂതിമേംസേ ഉപയോഗ ബാഹര ആനേ പര ഏക ബാര [(ഗുജരാതീ) സം. ൧൯൯൩കീ ചൈത്ര കൃഷ്ണാ അഷ്ടമീകേ ദിന] ഉനകോ ഉപയോഗകീ നിര്മലതാമേം ഭവാംതരോം സമ്ബന്ധീ സഹജ സ്പഷ്ട ജാതിസ്മരണജ്ഞാന പ്രഗട ഹുആ . ധര്മസമ്ബന്ധീ അനേക പ്രകാരോംകീ സ്പഷ്ടതാകാ — സത്യതാകാ വാസ്തവിക ബോധ ദേനേവാലാ ഉനകാ വഹ സാതിശയ സ്മരണജ്ഞാന ആത്മശുദ്ധികേ സാഥ-സാഥ ക്രമശഃ ബഢതാ ഗയാ, ജിസകീ പുനീത പ്രഭാസേ പൂജ്യ ഗുരുദേവകേ മംഗല പ്രഭാവനാ-ഉദയകോ ചമത്കാരിക വേഗ മിലാ ഹൈ .
സഹജ വൈരാഗ്യ, ശുദ്ധാത്മരസീലീ ഭഗവതീ ചേതനാ, വിശുദ്ധ ആത്മധ്യാനകേ പ്രഭാവസേ പുനഃപ്രാപ്ത നിജ-ആരാധനാകീ മംഗല ഡോര തഥാ ജ്ഞായകഉദ്യാനമേം