୨୦
ଵିକଲ୍ପମେଂ କିଂଚିତ୍ ଭୀ ଶାନ୍ତି ଏଵଂ ସୁଖ ନହୀଂ ହୈ ଐସା ଜୀଵକୋ ଅଂଦରସେ ଲଗନା ଚାହିଯେ . ଏକ ଵିକଲ୍ପମେଂ ଦୁଃଖ ଲଗତା ହୈ ଔର ଦୂସରେ ମଂଦ ଵିକଲ୍ପମେଂ ଶାଂତିକା ଆଭାସ ହୋତା ହୈ, ପରନ୍ତୁ ଵିକଲ୍ପମାତ୍ରମେଂ ତୀଵ୍ର ଦୁଃଖ ଲଗେ ତୋ ଅଂଦର ମାର୍ଗ ମିଲେ ବିନା ନ ରହେ ..୪୮..
ସାରେ ଦିନମେଂ ଆତ୍ମାର୍ଥକୋ ପୋଷଣ ମିଲେ ଐସେ ପରିଣାମ କିତନେ ହୈଂ ଔର ଅନ୍ଯ ପରିଣାମ କିତନେ ହୈଂ ଵହ ଜାଁଚକର ପୁରୁଷାର୍ଥକୀ ଓର ଝୁକନା . ଚିଂତଵନ ମୁଖ୍ଯରୂପସେ କରନା ଚାହିଯେ . କଷାଯକେ ଵେଗମେଂ ବହନେସେ ଅଟକନା, ଗୁଣଗ୍ରାହୀ ବନନା ..୪୯..
ତୂ ସତ୍କୀ ଗହରୀ ଜିଜ୍ଞାସା କର ଜିସସେ ତେରା ପ୍ରଯତ୍ନ ବରାବର ଚଲେଗା; ତେରୀ ମତି ସରଲ ଏଵଂ ସୁଲଟୀ ହୋକର ଆତ୍ମାମେଂ ପରିଣମିତ ହୋ ଜାଯଗୀ . ସତ୍କେ ସଂସ୍କାର ଗହରେ ଡାଲେ ହୋଂଗେ ତୋ ଅନ୍ତମେଂ ଅନ୍ଯ ଗତିମେଂ ଭୀ ସତ୍ ପ୍ରଗଟ ହୋଗା . ଇସଲିଯେ ସତ୍କେ ଗହରେ ସଂସ୍କାର ଡାଲ ..୫୦..
ଆକାଶ - ପାତାଲ ଭଲେ ଏକ ହୋ ଜାଯେଂ ପରନ୍ତୁ ଭାଈ !