ବହିନଶ୍ରୀକେ ଵଚନାମୃତ
ତୂ ଅପନେ ଧ୍ଯେଯକୋ ମତ ଚୂକନା, ଅପନେ ପ୍ରଯତ୍ନକୋ ମତ ଛୋଡ଼ନା . ଆତ୍ମାର୍ଥକୋ ପୋଷଣ ମିଲେ ଵହ କାର୍ଯ କରନା . ଜିସ ଧ୍ଯେଯ ପର ଆରୂଢ଼ ହୁଆ ଉସେ ପୂର୍ଣ କରନା, ଅଵଶ୍ଯ ସିଦ୍ଧି ହୋଗୀ ..୫୧..
ଶରୀର ଶରୀରକା କାର୍ଯ କରତା ହୈ, ଆତ୍ମା ଆତ୍ମାକା କାର୍ଯ କରତା ହୈ . ଦୋନୋଂ ଭିନ୍ନ-ଭିନ୍ନ ସ୍ଵତଂତ୍ର ହୈଂ, ଉନମେଂ ‘ଯହ ଶରୀରାଦି ମେରେ’ ଐସା ମାନକର ସୁଖ-ଦୁଃଖ ନ କର, ଜ୍ଞାତା ବନ ଜା . ଦେହକେ ଲିଯେ ଅନଂତ ଭଵ ଵ୍ଯତୀତ ହୁଏ; ଅବ, ସଂତ କହତେ ହୈଂ କି ଅପନେ ଆତ୍ମାକେ ଲିଯେ ଯହ ଜୀଵନ ଅର୍ପଣ କର ..୫୨..
ନିଵୃତ୍ତିମଯ ଜୀଵନମେଂ ପ୍ରଵୃତ୍ତିମଯ ଜୀଵନ ନହୀଂ ସୁହାତା . ଶରୀରକା ରୋଗ ମିଟନା ହୋ ତୋ ମିଟେ, ପରନ୍ତୁ ଉସକେ ଲିଯେ ପ୍ରଵୃତ୍ତି ନହୀଂ ସୁହାତୀ . ବାହରକା କାର୍ଯ ଉପାଧି ଲଗତା ହୈ, ରୁଚତା ନହୀଂ ..୫୩..
ଅନୁକୂଲତାମେଂ ନହୀଂ ସମଝତା ତୋ ଭାଈ ! ଅବ ପ୍ରତି-