୨୪

ଅପନା ସଚ୍ଚା ସ୍ଵରୂପ ପ୍ରାପ୍ତ କରନେସେ ଵଂଚିତ ରହା, କଭୀ ପୁରୁଷାର୍ଥ କିଯେ ବିନା ଅଟକା ରହା, କଭୀ ପୁରୁଷାର୍ଥ କିଯା ଭୀ ତୋ ଥୋଡ଼େସେ ପୁରୁଷାର୍ଥକେ ଲିଯେ ଵହାଁସେ ଅଟକା ଔର ଗିରା . — ଇସ ପ୍ରକାର ଜୀଵ ଅପନା ସ୍ଵରୂପ ପ୍ରାପ୍ତ କରନେମେଂ ଅନଂତ ବାର ଅଟକା . ପୁଣ୍ଯୋଦଯସେ ଯହ ଦେହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଆ, ଯହ ଦଶା ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଈ, ଐସେ ସତ୍ପୁରୁଷକା ଯୋଗ ମିଲା; ଅବ ଯଦି ପୁରୁଷାର୍ଥ ନହୀଂ କରେଗା ତୋ କିସ ଭଵମେଂ କରେଗା ? ହେ ଜୀଵ ! ପୁରୁଷାର୍ଥ କର; ଐସା ସୁଯୋଗ ଏଵଂ ସଚ୍ଚା ଆତ୍ମ- ସ୍ଵରୂପ ବତଲାନେଵାଲେ ସତ୍ପୁରୁଷ ବାର-ବାର ନହୀଂ ମିଲେଂଗେ ..୬୦..

ଜିସେ ସଚମୁଚ ତାପ ଲଗା ହୋ, ଜୋ ସଂସାରସେ ଊବ ଗଯା ହୋ ଉସକୀ ଯହ ବାତ ହୈ . ଵିଭାଵସେ ଊବ ଜାଯେ ଔର ସଂସାରକା ତ୍ରାସ ଲଗେ ତୋ ମାର୍ଗ ମିଲେ ବିନା ନହୀଂ ରହତା . କାରଣ ଦେ ତୋ କାର୍ଯ ପ୍ରଗଟ ହୋତା ହୀ ହୈ . ଜିସେ ଜିସକୀ ରୁଚି — ରସ ହୋ ଵହାଁ ଉସକା ସମଯ କଟ ଜାତା ହୈ; ‘ରୁଚି ଅନୁଯାଯୀ ଵୀର୍ଯ’ . ନିରଂତର ଜ୍ଞାଯକକେ ମଂଥନମେଂ ରହେ, ଦିନ-ରାତ ଉସକେ ପୀଛେ ପଡ଼େ, ତୋ ଵସ୍ତୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ବିନା ନ ରହେ ..୬୧..

ଜୀଵ ଜ୍ଞାଯକକେ ଲକ୍ଷସେ ଶ୍ରଵଣ କରେ, ଚିଂତଵନ କରେ,