ବହିନଶ୍ରୀକେ ଵଚନାମୃତ
ମଂଥନ କରେ ଉସେ — ଭଲେ କଦାଚିତ୍ ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନ ନ ହୋ ତଥାପି — ସମ୍ଯକ୍ତ୍ଵସନ୍ମୁଖତା ହୋତୀ ହୈ . ଅନ୍ଦର ଦ୍ରଢ଼ ସଂସ୍କାର ଡାଲେ, ଉପଯୋଗ ଏକ ଵିଷଯମେଂ ନ ଟିକେ ତୋ ଅନ୍ଯମେଂ ବଦଲେ, ଉପଯୋଗ ସୂକ୍ଷ୍ମସେ ସୂକ୍ଷ୍ମ କରେ, ଉପଯୋଗମେଂ ସୂକ୍ଷ୍ମତା କରତେ କରତେ, ଚୈତନ୍ଯତତ୍ତ୍ଵକୋ ଗ୍ରହଣ କରତେ ହୁଏ ଆଗେ ବଢ଼େ, ଵହ ଜୀଵ କ୍ରମସେ ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ କରତା ହୈ ..୬୨..
ଜୈସା ବୀଜ ବୋଯେ ଵୈସା ଵୃକ୍ଷ ହୋତା ହୈ; ଆମକା ବୀଜ (ଗୁଠଲୀ) ବୋଯେ ତୋ ଆମକା ଵୃକ୍ଷ ହୋଗା ଔର ଅକୌଆ (ଆକ)କା ବୀଜ ବୋଯେଗା ତୋ ଅକୌଏକା ଵୃକ୍ଷ ଉଗେଗା . ଜୈସା କାରଣ ଦେଂଗେ ଵୈସା କାର୍ଯ ହୋତା ହୈ . ସଚ୍ଚା ପୁରୁଷାର୍ଥ କରେଂ ତୋ ସଚ୍ଚା ଫଲ ମିଲତା ହୀ ହୈ ..୬୩..
ଅଂତରମେଂ, ଚୈତନ୍ଯତତ୍ତ୍ଵ ନମସ୍କାର କରନେ ଯୋଗ୍ଯ ହୈ; ଵହୀ ମଂଗଲ ହୈ, ଵହୀ ସର୍ଵ ପଦାର୍ଥୋଂମେଂ ଉତ୍ତମ ହୈ, ଭଵ୍ଯ ଜୀଵୋଂକୋ ଵହ ଆତ୍ମତତ୍ତ୍ଵ ହୀ ଏକ ଶରଣ ହୈ . ବାହ୍ଯମେଂ, ପଂଚ ପରମେଷ୍ଠୀ — ଅରିହଂତ, ସିଦ୍ଧ, ଆଚାର୍ଯ, ଉପାଧ୍ଯାଯ ତଥା ସାଧୁ — ନମସ୍କାର କରନେ ଯୋଗ୍ଯ ହୈଂ କ୍ଯୋଂକି ଉନ୍ହୋଂନେ