ପୂଜ୍ଯ ବହିନଶ୍ରୀକେ ଶ୍ରୀମୁଖସେ ପ୍ରଵାହିତ ପ୍ରଵଚନଧାରାମେଂସେ ଝେଲେ ଗଯେ ଅମୃତବିନ୍ଦୁଓଂକେ ଇସ ଲଘୁ ସଂଗ୍ରହକୀ ତାତ୍ତ୍ଵିକ ଵସ୍ତୁ ଅତି ଉଚ୍ଚ କୋଟିକୀ ହୈ . ଉସମେଂ ଆତ୍ମାର୍ଥପ୍ରେରକ ଅନେକ ଵିଷଯ ଆ ଗଯେ ହୈଂ . କହୀଂ ନ ରୁଚେ ତୋ ଆତ୍ମାମେଂ ରୁଚି ଲଗା; ଆତ୍ମାକୀ ଲଗନ ଲଗେ ତୋ ଜରୂର ମାର୍ଗ ହାଥ ଆଯେ; ଜ୍ଞାନୀକୀ ସହଜ ପରିଣତି; ଅଶରଣ ସଂସାରମେଂ ଵୀତରାଗ ଦେଵ-ଗୁରୁ-ଧର୍ମକା ହୀ ଶରଣ; ସ୍ଵଭାଵପ୍ରାପ୍ତିକେ ଲିଯେ ଯଥାର୍ଥ ଭୂମିକାକା ସ୍ଵରୂପ; ମୋକ୍ଷମାର୍ଗମେଂ ପ୍ରାରମ୍ଭସେ ଲେକର ପୂର୍ଣତା ତକ ପୁରୁଷାର୍ଥକୀ ହୀ ମହତ୍ତା; ଦ୍ରଵ୍ଯଦ୍ରଷ୍ଟି ଔର ସ୍ଵାନୁଭୂତିକା ସ୍ଵରୂପ ତଥା ଉସକୀ ଚମତ୍କାରିକ ମହିମା; ଗୁରୁଭକ୍ତି କୀ ତଥା ଗୁରୁଦେଵକୀ ଭଵାନ୍ତକାରିଣୀ ଵାଣୀକୀ ଅଦ୍ଭୁତ ମହିମା; ମୁନିଦଶାକା ଅଂତରଂଗ ସ୍ଵରୂପ ତଥା ଉସକୀ ମହିମା; ନିର୍ଵିକଲ୍ପଦଶା – ଧ୍ଯାନକା ସ୍ଵରୂପ; କେଵଲଜ୍ଞାନକୀ ମହିମା; ଶୁଦ୍ଧାଶୁଦ୍ଧ ସମସ୍ତ ପର୍ଯାଯ ଵିରହିତ ସାମାନ୍ଯ ଦ୍ରଵ୍ଯସ୍ଵଭାଵ ଵହ ଦ୍ରଷ୍ଟିକା ଵିଷଯ; ଜ୍ଞାନୀକୋ ଭକ୍ତି - ଶାସ୍ତ୍ରସ୍ଵାଧ୍ଯାଯ ଆଦି ପ୍ରସଂଗୋଂମେଂ ଜ୍ଞାତୃତ୍ଵଧାରା ତୋ ଅଖଣ୍ଡିତରୂପସେ ଅଂଦର ଅଲଗ ହୀ କାର୍ଯ କରତୀ ରହତୀ ହୈ; ଅଖଣ୍ଡ ପରସେ ଦ୍ରଷ୍ଟି ଛୂଟ ଜାଯେ ତୋ ସାଧକପନା ହୀ ନ ରହେ; ଶୁଦ୍ଧ ଶାଶ୍ଵତ ଚୈତନ୍ଯତତ୍ତ୍ଵକେ ଆଶ୍ରଯରୂପ ସ୍ଵଵଶପନେସେ ଶାଶ୍ଵତ ସୁଖ ପ୍ରଗଟ ହୋତା ହୈ; — ଇତ୍ଯାଦି ଵିଵିଧ ଅନେକ ଵିଷଯୋଂକା ସାଦୀ ତଥାପି ପ୍ରଭାଵଶାଲୀ ସଚୋଟ ଭାଷାମେଂ ସୁନ୍ଦର ନିରୂପଣ ହୁଆ ହୈ .
ଇସ ‘ବହିନଶ୍ରୀକେ ଵଚନାମୃତ’ ପୁସ୍ତକକେ ଗୁଜରାତୀ ଭାଷାମେଂ ଅଭୀ ତକ ସାତ ସଂସ୍କରଣ (୪୭,୧୦୦ ପ୍ରତିଯାଁ) ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ ହୈଂ. ଇସକା ଗୁଜରାତୀ ପ୍ରଥମ ସଂସ୍କରଣ ପଢ଼କର ହିନ୍ଦୀଭାଷୀ ଅନେକ ମୁମୁକ୍ଷୁଓଂନେ ଯହ ଭାଵନା ପ୍ରଗଟ କୀ ଥୀ କି — ପୂଜ୍ଯ ବହିନଶ୍ରୀକେ ମୁଖାରଵିନ୍ଦସେ ନିକଲେ ହୁଏ ଇସ ସ୍ଵାନୁଭଵସଯୁକ୍ତ ଅଧ୍ଯାତ୍ମପୀଯୂଷକା — ଇସ ଵଚନାମୃତସଂଗ୍ରକା--ହିନ୍ଦୀ ଭାଷାନ୍ତର କରାକର ପ୍ରକାଶିତ କିଯା ଜାଯ ତୋ ହିନ୍ଦୀଭାଷୀ ଅଧ୍ଯାତ୍ମତତ୍ତ୍ଵପିପାସୁ ଜନତା ଇସସେ ବହୁତ ଲାଭାନ୍ଵିତ ହୋ . ଉସ ମାଁଗକେ ଫଲସ୍ଵରୂପ, ‘ଆତ୍ମଧର୍ମ’ ହିନ୍ଦୀ ପତ୍ରକେ ଭୂତପୂର୍ଵ ଅନୁଵାଦକ ଶ୍ରୀ ମଗନଲାଲଜୀ ଜୈନକେ ପାସ ସରଲ ଏଵଂ ରୋଚକ ହିନ୍ଦୀ ଭାଷାନ୍ତର କରାକର ଅଭୀ ତକ ଇସକେ ଚାର ସଂସ୍କରଣ (୨୬,୦୦୦ ପ୍ରତିଯାଂ) ପ୍ରକାଶିତ ହୋ ଚୂକେ ହୈଂ . ଅବ ଯହ ପୁସ୍ତକ ଅପ୍ରାପ୍ଯ ହୋନେସେ ତଥା ଉସକେ ଲିଯେ ମୁମୁକ୍ଷୁଓଂକୀ ମାଁଗକୋ ଲେକର ଇସକା ପଂଚମ ସଂସ୍କରଣ (୧୦୦୦