੨
ਲਗਨੀ ਚਾਹਿਯੇ; ਉਸਕੇ ਪੀਛੇ ਲਗਨਾ ਚਾਹਿਯੇ . ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਧ੍ਯੇਯਰੂਪ ਰਖਕਰ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਸਤਤ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ . ‘ਮੇਰਾ ਹਿਤ ਕੈਸੇ ਹੋ?’ ‘ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਕੈਸੇ ਜਾਨੂਁ?’ — ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਲਗਨ ਬਢਾਕਰ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ ਤੋ ਅਵਸ਼੍ਯ ਮਾਰ੍ਗ ਹਾਥ ਲਗੇ ..੨..
ਜ੍ਞਾਨੀਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਸਹਜ ਹੋਤੀ ਹੈ . ਹਰ ਏਕ ਪ੍ਰਸਂਗਮੇਂ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨਕੋ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਉਸੇ ਘੋਖਨਾ ਨਹੀਂ ਪੜਤਾ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਨਕੇ ਤੋ ਐਸਾ ਸਹਜ ਪਰਿਣਮਨ ਹੀ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ – ਆਤ੍ਮਾਮੇਂ ਧਾਰਾਵਾਹੀ ਪਰਿਣਮਨ ਵਰ੍ਤਤਾ ਹੀ ਰਹਤਾ ਹੈ ..੩..
ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਏਕ-ਦੂਸਰੇਕੋ ਪ੍ਰੋਤ੍ਸਾਹਨ ਦੇਨੇਵਾਲੇ ਹੈਂ . ਜ੍ਞਾਨ ਰਹਿਤ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਵਹ ਸਚਮੁਚ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਨ੍ਤੁ ਰੁਂਧਾ ਹੁਆ ਕਸ਼ਾਯ ਹੈ . ਪਰਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨ ਨ ਹੋਨੇਸੇ ਜੀਵ ਕਸ਼ਾਯਕੋ ਪਹਿਚਾਨ ਨਹੀਂ ਪਾਤਾ . ਜ੍ਞਾਨ ਸ੍ਵਯਂ ਮਾਰ੍ਗਕੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ, ਔਰ ਵੈਰਾਗ੍ਯ ਹੈ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਕਹੀਂ ਫਁਸਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਬਸੇ ਨਿਸ੍ਪ੍ਰੁਹ ਏਵਂ ਸ੍ਵਕੀ ਮੌਜਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਟਿਕਾ ਰਖਤਾ ਹੈ . ਜ੍ਞਾਨ ਸਹਿਤ ਜੀਵਨ ਨਿਯਮਸੇ ਵੈਰਾਗ੍ਯਮਯ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ ..੪..