੬

‘ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਔਰ ਯਹ ਪਰ’, ਬਾਕੀ ਸਬ ਜਾਨਨੇਕੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈਂ . ‘ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਬਾਕੀ ਸਬ ਪਰ’ — ਐਸੀ ਏਕ ਧਾਰਾ ਪ੍ਰਵਾਹਿਤ ਹੋ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਸਬ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਂ ਗਹਰਾ ਉਤਰਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਕਰਨੇਕੀ ਠਾਨਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਕਠਿਨ ਲਗਤਾ ਹੈ ..੧੩..

‘ਮੈਂ ਹੂਁ’ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ੍ਵਯਂਸੇ ਅਪਨੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕਾ ਜੋਰ ਆਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੇਕੋ ਪਹਿਚਾਨਤਾ ਹੈ . ਪਹਲੇ ਊਪਰ-ਊਪਰਸੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕਾ ਜੋਰ ਆਤਾ ਹੈ, ਫਿ ਰ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਕਾ ਗਹਰਾਈਸੇ ਜੋਰ ਆਤਾ ਹੈ; ਵਹ ਵਿਕਲ੍ਪਰੂਪ ਹੋਤਾ ਹੈ ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਾਵਨਾ ਜੋਰਦਾਰ ਹੋਨੇਸੇ ਸਹਜਰੂਪਸੇ ਜੋਰ ਆਤਾ ਹੈ . ਭਾਵਨਾਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਹੋ ਤੋ ਸਚ੍ਚਾ ਆਨੇਕਾ ਅਵਕਾਸ਼ ਹੈ ..੧੪..

ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਦੇਵਕੀ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਜੋ ਕਿ ਜੜ ਹੈ ਉਸੇ ਭੀ ਕੈਸੀ ਉਪਮਾ ਦੀ ਹੈ ! ਅਮ੍ਰੁਤਵਾਣੀਕੀ ਮਿਠਾਸ ਦੇਖਕਰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼ੇਂ ਸ਼ਰਮਾਕਰ ਵਨਵਾਸਮੇਂ ਚਲੀ ਗਈਂ ਔਰ ਇਕ੍ਸ਼ੁ ਅਭਿਮਾਨ ਛੋੜਕਰ ਕੋਲ੍ਹੂਮੇਂ ਪਿਲ ਗਯਾ ! ਐਸੀ ਤੋ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਵਾਣੀਕੀ ਮਹਿਮਾ ਗਾਯੀ ਹੈ; ਫਿ ਰ