ਬਹਿਨਸ਼੍ਰੀਕੇ ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤ
ਸਰ੍ਵ ਦੋਸ਼ੋਂਕਾ ਚੂਰਾ ਹੋ ਜਾਯ . ਆਤ੍ਮਾ ਤੋ ਅਨਾਦਿ-ਅਨਂਤ ਗੁਣੋਂਕਾ ਪਿਣ੍ਡ ਹੈ ..੧੩੫..
ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਸੇ ਪੂਰ੍ਵ ਭੀ ਵਿਚਾਰ ਦ੍ਵਾਰਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ, ‘ਯਹ ਆਤ੍ਮਾ’ ਐਸਾ ਪਕ੍ਕਾ ਨਿਰ੍ਣਯ ਹੋਤਾ ਹੈ . ਭਲੇ ਅਭੀ ਅਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੁਈ ਹੋ ਤਥਾਪਿ ਪਹਲੇ ਵਿਕਲ੍ਪ ਸਹਿਤ ਨਿਰ੍ਣਯ ਹੋਤਾ ਤੋ ਹੈ ..੧੩੬..
ਚੈਤਨ੍ਯਪਰਿਣਤਿ ਹੀ ਜੀਵਨ ਹੈ . ਬਾਹ੍ਯਮੇਂ ਤੋ ਸਬ ਅਨਂਤ ਬਾਰ ਮਿਲਾ, ਵਹ ਅਪੂਰ੍ਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਂਤਰਕਾ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੀ ਅਪੂਰ੍ਵ ਹੈ . ਬਾਹ੍ਯਮੇਂ ਜੋ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਹੈ ਉਸੇ ਪਲਟਕਰ ਸ੍ਵਮੇਂ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ ਮਾਨਨਾ ਹੈ ..੧੩੭..
ਰੁਚਿ ਰਖਨਾ; ਰੁਚਿ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰਤੀ ਹੈ . ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਹੁਤ ਦਿਯਾ ਹੈ . ਵੇ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ ਸਮਝਾਤੇ ਹੈਂ . ਪੂਜ੍ਯ ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤੋਂਕੇ ਵਿਚਾਰਕਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨਾ . ਰੁਚਿ ਬਢਾਤੇ ਰਹਨਾ . ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਹੋਨੇਮੇਂ ਤੀਕ੍ਸ਼੍ਣ ਰੁਚਿ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰਤੀ ਹੈ . ‘ਜ੍ਞਾਯਕ’, ‘ਜ੍ਞਾਯਕ’, ਬ. ਵ. ੪