૧૦૪
બહેનશ્રીનાં વચનામૃત
જ્ઞાયકપણે પરિણમી જાય છે. ૩૦૯.
✽
ચૈતન્યલોક અદ્ભુત છે. તેમાં ૠદ્ધિની ન્યૂનતા નથી.
રમણીયતાથી ભરેલા આ ચૈતન્યલોકમાંથી બહાર આવવું
ગમતું નથી. જ્ઞાનની એવી તાકાત છે કે જીવ એક જ
સમયમાં આ નિજ ૠદ્ધિને તથા બધાંને જાણે. તે પોતાના
ક્ષેત્રમાં નિવાસ કરતો જાણે છે; શ્રમ પડ્યા વગર, ખેદ
થયા વગર જાણે છે. અંદર રહીને બધું જાણી લે છે,
બહાર ડોકિયું મારવા જવું પડતું નથી. ૩૧૦.
✽
વસ્તુ તો અનાદિ-અનંત છે. જે ફરતું નથી —
બદલાતું નથી તેની ઉપર દ્રષ્ટિ કરે, તેનું ધ્યાન કરે, તે
પોતાની વિભૂતિનો અનુભવ કરે છે. બહારના અર્થાત્
વિભાવના આનંદ — સુખાભાસ સાથે, બહારની કોઈ વસ્તુ
સાથે તેનો મેળ નથી. જે જાણે છે તેને અનુભવમાં આવે
છે. તેને કોઈની ઉપમા લાગુ પડતી નથી. ૩૧૧.
✽
અનાદિ કાળથી એકત્વપરિણમનમાં બધું એકમેક થઈ
રહ્યું છે તેમાંથી ‘હું માત્ર જ્ઞાનસ્વરૂપ છું’ એમ જુદું
પડવાનું છે. ગોસળિયાની જેમ જીવ વિભાવમાં ભેળસેળ