पंच परमेष्ठीनुं ध्यान करे, पण मूळ तळमांथी शान्ति आववी जोईए ते आवती नथी. अनेक फळफूलथी मनोहर वृक्ष समान अनंतगुणनिधि आत्मा अद्भुत छे, तेना आश्रये रमतां साची शान्ति प्रगटे छे. १२०.
आचार्यदेव करुणा करी जीवने जगाडे छेः — जाग रे! भाई, जाग. तने ऊंघमां दिशा सूझती नथी. तुं तारी भूलथी ज रखड्यो छे. तुं स्वतंत्र द्रव्य छो; भूलमां पण स्वतंत्र छो. तुं रखडपट्टी वखते पण शुद्ध पदार्थ रह्यो छे. आ कोई महिमावंत वस्तु तने बतावीए छीए. तुं अंदर ऊंडो ऊतरीने जो, असली तत्त्वने ओळख. तारुं दुःख टळशे, तुं परम सुखी थईश. १२१.
तुं आत्मामां जा तो तारुं अथडावुं मटी जशे. जेने आत्मामां जवुं छे ते आत्मानो आधार ले. १२२.
चैतन्यरूपी आकाशनी रम्यता सदाकाळ जयवंत छे. जगतना आकाशमां चंद्रमा अने तारामंडळनी रम्यता होय छे, चैतन्य-आकाशमां अनेक गुणोनी रम्यता छे. ते रम्यता कोई जुदा ज प्रकारनी छे. स्वसंवेदनप्रत्यक्ष ज्ञान