अंश पण विद्यमान होय त्यां सुधी पूर्णज्ञान — केवळज्ञान प्रगट थतुं नथी. १५१.
आत्माने ओळखी स्वरूपरमणतानी प्राप्ति करवी ते ज प्रायश्चित्त छे. १५२.
राजाना दरबारमां जवुं होय तो फरती टहेल नाखे, पछी एक वार अंदर घूसी जाय; तेम स्वरूप माटे देव- शास्त्र-गुरुनी समीपता राखी अंदर जवानुं शीखे तो एक वार निज घर जोई ले. १५३.
जेने जेनी रुचि होय तेने ते ज गमे, बीजुं डखलरूप लागे. जेने आ समजवानी रुचि होय तेने बीजुं न गमे. ‘काल करीश, काल करीश’ एवा वायदा न होय. अंदर गडमथल चाल्या ज करे अने एम थाय के मारे हमणां ज करवुं छे. १५४.
जेणे भेदज्ञाननी विशेषता करी छे तेने गमे तेवा परिषहमां आत्मा ज विशेष लागे छे. १५५.
करवानुं तो एक ज छे — परथी एकत्व तोडवुं. पर