મુમુક્ષુઃ- પરમ ઉપકારી, પરમ પવિત્ર આત્મા, પરમ પૂજ્ય ભગવતી માતાની પવિત્ર સેવામાં. હે ભગવતી માતા! આ ભરત સદાય આપના દર્શન કરવા ખૂબ-ખૂબ ઉત્સુક રહતા હૈ. યહ જીવ આપકે મુખ-સે ધર્મકે દો શબ્દ સુનનેકે લિયે અત્યંત તરસતા રહતા હૈ. આપકી મુલાકાતકે વક્ત ખડે હોનેકા મન નહીં હોતા. હમારા પ્રેમ અતિ ભાવાવેશમેં આપકો દર્શા નહીં સકતે. નેત્ર અશ્રુ-સે ભર જાતે હૈં. ઇસલિયે આજ અત્યંત ગદગદિત હોકર મેરે ભાવાવેશકો ઇસ પત્ર દ્વારા દર્શાયે બિના રહ નહીં સકતા.
પૂજ્ય ગુરુદેવ દ્વારા જો અપૂર્વ પ્રેમ જ્ઞાની ભગવંતોંકે પ્રતિ પ્રગટ હુઆ હૈ, વહ અબ હૃદયકે પાતાલકો તોડકર બાહર આયા હૈ. લાચાર હૂઁ, ભગવંત! મૈં લાચાર હૂઁ. મૈં કોઈ અવજ્ઞા, અવિનય કરતા હોઊઁ તો હાથ જોડકર પ્રથમ હી ક્ષમાયાચના કરતા હૂઁ.
ઐસે તો આશ્ચર્ય જૈસા હૈ કિ મન-સે તો સદા હી આપકો સાક્ષાત દંડવત પ્રણામ હી હોતે હૈં. પૂજ્ય ગુરુદેવકી સાતિશયતા યુક્ત વાણી-સે મોહકી કેલેકે વૃક્ષકી પુષ્ટ હુયી ગાઁઠ ઇતની કમજોર હોને લગી હૈ કિ અહંકાર, અભિમાન, ઘમંડ ઇત્યાદિ સબ મેરેમેં ચૂર-ચૂર હો રહે હૈં. ઇસલિયે તનકર ચલનેકી શક્તિ વહાઁ સોનગઢમેં કહાઁ હૈ? જ્ઞાનિયોંકે ચરણોંમેં છોટે પિલ્લકી ભાઁતિ લોટ લૂઁ, ઐસે ભાવ નિરંતર વેદનમેં આતે હૈં. કમાલ હૈ, માતા!
ધન્ય હો માતા! ચૌદહ બ્રહ્માણ્ડકે અનન્તા અનન્ત જીવ સુખકે નામ પર જો સરાસર દુઃખ ભોગતે હૈં, ઐસેમેં આપ સ્વ બ્રહ્માણ્ડમેં આનન્દકી ઘૂંટ પી રહે હો. જો અનન્ત જીવ નહીં કર સકે, ઉસ કાર્યકો આપને સહજ સાધ્ય કિયા. પૂજ્ય ગુરુદેવ તો કહતે થે કિ આપકો ઐસી સ્વરૂપધારા વર્તતી હૈ કિ યદિ આપકા પુરુષકા દેહ હોતા તો ભાવલિંગી સન્ત બનકર વનમેં વિચરતે હોતે. અહો..! આપકી યહ સ્વાનુભવ દશાકે પ્રેમી, હમેં અત્યંત પ્રેમ પ્રગટ હોતા હૈ.
એક સ્ત્રી પર્યાય હોનેકે બાવજૂદ ગજબ પુરુષાર્થકા પ્રારંભ કિયા હૈ. પુરુષ નામ ધારણ કરનેવાલે હમકો અત્યંત-અત્યંત ધિક્કાર ઉત્પન્ન હોતા હૈ કિ ઐસા નામ ધારણ કરનેકે લાયક હમ વાસ્તવમેં નહીં હૈ. જગતકી રચના ભી, માતા! અહો! ભગવતી માતા! કિતની વિચિત્ર હૈ કિ જિન્હેં અણુમાત્ર નહીં ચાહિયે, ઉનકે આઁગનમેં પુદગલોંકે ઠાઠકી રચના