૨૬૭
નહીં આતા હૈ. જબ તક શુદ્ધાત્મા પ્રગટ ન હો, તો ઉસકા ધ્યેય રખે. તબતક દેવ- ગુરુ-શાસ્ત્ર તરફખે શુભભાવ આયે. બાકી ધર્મ તો આત્માકે સ્વભાવમેં રહા હૈ. વહ માર્ગ પૂરા ગુરુદેવને બતાયા હૈ.
મુમુક્ષુઃ- માતાજી! આપકે નિમિત્ત-સે જો સ્પષ્ટીકરણ હો વહ ભી ઉતના સુન્દર હોતા હૈ કિ લોગોંકો જો કુછ અસ્પષ્ટ હો, વહ સ્પષ્ટ હો જાતા હૈ.
સમાધાનઃ- અંતરમેં શીઘ્રતા-સે પુરુષાર્થ ઉત્પન્ન હો... ઉત્પન્ન ન હો તો ઉસકા સંસ્કાર ડાલે. એકત્વબુદ્ધિ તોડકર મૈં ચૈતન્ય હી હૂઁ, ઐસે બારંબાર દૃઢ અભ્યાસ કરતા રહે. ઉસકા વિચાર, ઉસકા વાંચન, દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્રને જો બતાયા હૈ, વહ સબ સ્વયં બારંબાર ઉસકા મંથન કર-કરકે ઉસકે સંસ્કાર ડાલે તો ભવિષ્યમેં ભી સંસ્કાર ગહરે તો વહ પ્રગટ હોનેકા કારણ બનતા હૈ. જો પુરુષાર્થ કરે, ઉગ્ર કરે તો ઉસે અંતર્મુહૂર્તમેં હોતા હૈ, ઉસસે ભી ઉગ્ર કરે તો ઉસે છઃ મહિનેમેં હોતા હૈ. ન હો તો ઉસકા અભ્યાસ બારંબાર કરતા રહે. અભ્યાસ કરે તો ભી ભવિષ્યમેં ઉસે પ્રગટ હોનેકા કારણ બનતા હૈ. યદિ અન્દર યથાર્થ ગહરે સંસ્કાર ડાલે તો.
વહ આતા હૈ ન, તત્પ્રતિ પ્રીતિ ચિત્તેન વાર્તાપિ હી શ્રુતાઃ. પ્રીતિ-સે ભી તત્ત્વકી- આત્માકી બાત સુની હૈ કિ આત્મા કોઈ અપૂર્વ હૈ, ઐસા ગુરુદેવને બતાયા હૈ. અંતરકી ગહરી રુચિ-સે સુને તો વૈસે સંસ્કાર યદિ ઉસે દૃઢ હો જાય તો ભવિષ્યમેં ઉસે વહ પ્રગટ હુએ બિના નહીં રહતે. વૈસા પુરુષાર્થ ભવિષ્યમેં ફિર-સે ઉત્પન્ન હોનેકા ઉસે કારણ બનતા હૈ. અતઃ ઐસા કારણ ડાલે, યદિ પ્રગટ ન હો તો બારંબાર ઐસા અભ્યાસ કરતા રહે. અભ્યાસ કરતા રહે તો ભી અચ્છા હૈ.
મૈં ચૈતન્ય હૂઁ, ચૈતન્ય હૂઁ, યે સબ મૈં નહીં હૂઁ. જો એકત્વબુદ્ધિ અનાદિકાલ-સે દૃઢ હો રહી હૈ, ક્ષણ-ક્ષણમેં શરીર-સે ભિન્ન મૈં હૂઁ, વહ તો ઉસે માલૂમ નહીં હૈ, વહ માત્ર વિચાર-સે નક્કી કરતા હૈ. પરન્તુ ક્ષણ-ક્ષણમેં મૈં ભિન્ન હી હૂઁ. યે વિકલ્પ હો વહ ભી મેરા સ્વરૂપ નહીં હૈ. ઐસે ક્ષણ-ક્ષણમેં ઉસે ભિન્ન કરનેકા, અંતર-સે મહિમાપૂર્વક (કરે). રુખે ભાવ-સે નહીં. આત્મા કોઈ અપૂર્વ ઔર અનુપમ વસ્તુ હૈ. ઐસી ઉસકો મહિમા આકર અંતરમેં-સે બારંબાર મુઝે યહી ગ્રહણ કરને યોગ્ય હૈ ઔર યહી વસ્તુ સર્વસ્વ હૈ. ઇસપ્રકાર વહ બારંબાર પરિણતિ દૃઢ કરતા રહે. ઉસકા વિચાર, ઉસકા વાંચન સબ કરતા રહે તો વહ અભ્યાસ કરને જૈસા હૈ.
ગુરુદેવ કહતે થે, છોટીપીપરકો ઘિસતે-ઘિસતે ચરપરાઈ પ્રગટ હોતી હૈ. વૈસે બારંબાર અભ્યાસ કરને-સે અંતરમેં-સે પ્રગટ હોનેકા કારણ બનતા હૈ. છાછમેં મક્ખન હોતી હૈ. ઉસે બિલોતે-બિલોતે મક્ખન બાહર આતા હૈ. વૈસે બારંબાર યદિ યથાર્થ અભ્યાસ હો, અપના અસ્તિત્વ ગ્રહણ કરકે કિ મૈં જ્ઞાયક હૂઁ, ઐસે બારંબાર અભ્યાસ કરે તો ભેદજ્ઞાન પ્રગટ